το πρόβλημα με τη σύγχρονη εργασία
Αυτό το video το οποίο αναφέρεται στην σύνδεση της σύγχρονης εκπαίδευσης με την εργασία μπορεί να είναι σχετικά παλαιό, όμως εξαιρετικά επίκαιρο καθώς για άλλη μια φορά βρισκόμαστε σε περίοδο Πανελληνιών εξετάσεων!
"...όλοι αυτοί οι επίδοξοι καλλιτέχνες, κοινωνιολόγοι και ερευνητές δημοσιογράφοι - ρεπόρτερς έχουν ετοιμαστεί για την πραγματικότητα του γραφείου - κύβου, όχι από επιλογή δική τους, αλλά επειδή πρέπει να αποπληρώσουν τα χρέη τους (23.000 $ επιβαρύνεται κατά μέσο όρο ο κάθε φοιτητής για τις σπουδές του στις Η.Π.Α.)! Αυτοί οι άνθρωποι θα στριμωχτούν κατά χιλιάδες μέσα σε αποστειρωμένα γραφεία σαν ζώα, επειδή ο κόσμος δεν θέλει πραγματικά δημιουργικούς ανθρώπους. Ο ιδιωτικός τομέας χρειάζεται ανθρώπους που να μπορούν να γράφουν υπομνήματα, να μεταβιβάζουν έγγραφα και να υπολογίζουν κέρδη και απώλειες. Οι διευθυντές θα επιβάλλουν τους ρυθμούς εργασίας, ποσότητας παραγωγής, ελέγχου στους χώρους εργασίας και ελέγχου του ελεύθερου χρόνου, θα κάνεις υπερωρίες, αλλά θα ονειρεύεσαι πως θα μπορούσε να είναι η ζωή, γιατί αυτή δεν είναι η ζωή, αυτό είναι να αναρωτιέσαι αν υπάρχει ζωή πριν τον θάνατο. Ενώ εκείνη που συνήθως κατηγορείται για τον περιορισμό της προσωπικής μας ελευθερίας είναι η εξουσία και οι κυβερνήσεις, ο πιο επιθετικός εχθρός της ελευθερίας είναι η δουλειά, και όπως υπάρχει και όπως δεν υπάρχει, με την ανεργία! "
ένα ολοκληρωμένο σύστημα υπερπαρακολούθησης, βασικό εργαλείο στα χέρια των προϊσταμένων για να ασκήσουν την δουλειά του προϊσταμένου, εξασφαλίζει την υπακοή των εργαζομένων στους προϊσταμένους τους και παρέχει επιβεβαίωση στους ολιγομελής μηχανισμούς των αρχιεργαζομένων ότι τα χρήματα που παίρνουν οι εργαζόμενοι για να δώσουν την εργασία τους, είναι πάντα λιγότερα από όσα χρειάζονται και θα εξακολουθήσουν να είναι αναγκασμένοι να πουλούν την εργασία τους σε τιμή ευκαιρίας. Οι κανονισμοί ασκούν όλη την εξουσία, σε αυτούς οφείλεται η ώρα προσέλευσης και η ώρα αποχώρησης από την δουλειά, όπως και το περιεχόμενο του ενδιάμεσου χρόνου που αποτελεί την δουλειά. Εργασία βάση κανονισμού σημαίνει στην πράξη ότι γίνεται ανταλλαγή της εργασίας ως αγαθού, αυτός που πουλάει την εργασία του είναι ο εργαζόμενος και αυτός που αγοράζει την εργασία είναι ο εργοδότης και συνάπτουν μεταξύ τους ένα συμβόλαιο, συμφωνούν ότι αυτός που αγοράζει την εργασία μπορεί να ελέγχει το αγαθό που του πουλάει ο εργαζόμενος και ασκούν εποπτεία, επιθεωρούν, κατασκοπεύουν, τιμωρούν, περιορίζουν, απαγορεύουν, διορθώνουν, αξιολογούν, καταμετρούν, καταχωρούν, αρχειοθετούν, επιβάλλουν τον ενδυματολογικό κώδικα, εκπαιδεύουν πως πρέπει να ομιλούν στον χώρο εργασίας και επιβάλλουν τον ανταγωνισμό ανάμεσα στους εργαζομένους, ενώ αν εκφράσεις κάποια δυσαρέσκεια για όλη αυτή την κατάσταση ή αν κάνεις κάποιο ανθρώπινο λάθος, θα σε αντιμετωπίσουν σαν να φταίς εσύ για όλα. Όλη αυτή η κατάσταση έκανε έναν σύγχρονο Αμερικάνο συγγραφέα (Bob Black, 1951- ) να στραφεί στον αναρχισμό για να βρει μια λύση που θα ξεπερνούσε το πρόβλημα και έφτασε στο σημείο να υποστηρίζει ότι για να αντιμετωπίσουμε όλα τα προβλήματα της εργασίας, πρέπει να καταργήσουμε την εργασία! Στην θέση της εργασίας να μπει το παιχνίδι και η ελεύθερη δημιουργία για να μην κουράζεται κανείς, να μην χτυπάει κανείς, να μην πονάει κανείς και να είναι όλοι ευτυχισμένοι. Πιο ουτοπικό πεθαίνεις. Η πειθαρχία λέει ο αγανακτισμένος αμερικάνος συγγραφέας είναι το κοινό χαρακτηριστικό που παρατηρείται τόσο στον χώρο εργασίας όπως το γραφείο, το εργοστάσιο και το εμπορικό κατάστημα, όσο και σε σωφρονιστικά, εκπαιδευτικά και νοσοκομειακά ιδρύματα, όπως η φυλακή, το σχολείο και η ψυχιατρική κλινική αντίστοιχα. Πρόκειται για τρομακτική ιστορική πρωτοτυπία που παρατηρείται στις μέρες μας καθώς αιμοδιψείς ηγεμόνες της ιστορίας, όπως ο Νέρωνας στην Ρώμη, ο Τζέγκις Χαν στην Μογγολία, ο Ταμερλάνος στο Ουζμπεκιστάν, ο Ιβάν ο Τρομερός στην Ρωσσία κ.α. όσο κι αν επιθυμούσαν τον απόλυτο έλεγχο όλου του κόσμου, δεν είχαν τους μηχανισμούς που υπάρχουν σήμερα για να ελέγξουν τους υπηκόους τους.
https://www.youtube.com/user/aitherovamones/videos
"...όλοι αυτοί οι επίδοξοι καλλιτέχνες, κοινωνιολόγοι και ερευνητές δημοσιογράφοι - ρεπόρτερς έχουν ετοιμαστεί για την πραγματικότητα του γραφείου - κύβου, όχι από επιλογή δική τους, αλλά επειδή πρέπει να αποπληρώσουν τα χρέη τους (23.000 $ επιβαρύνεται κατά μέσο όρο ο κάθε φοιτητής για τις σπουδές του στις Η.Π.Α.)! Αυτοί οι άνθρωποι θα στριμωχτούν κατά χιλιάδες μέσα σε αποστειρωμένα γραφεία σαν ζώα, επειδή ο κόσμος δεν θέλει πραγματικά δημιουργικούς ανθρώπους. Ο ιδιωτικός τομέας χρειάζεται ανθρώπους που να μπορούν να γράφουν υπομνήματα, να μεταβιβάζουν έγγραφα και να υπολογίζουν κέρδη και απώλειες. Οι διευθυντές θα επιβάλλουν τους ρυθμούς εργασίας, ποσότητας παραγωγής, ελέγχου στους χώρους εργασίας και ελέγχου του ελεύθερου χρόνου, θα κάνεις υπερωρίες, αλλά θα ονειρεύεσαι πως θα μπορούσε να είναι η ζωή, γιατί αυτή δεν είναι η ζωή, αυτό είναι να αναρωτιέσαι αν υπάρχει ζωή πριν τον θάνατο. Ενώ εκείνη που συνήθως κατηγορείται για τον περιορισμό της προσωπικής μας ελευθερίας είναι η εξουσία και οι κυβερνήσεις, ο πιο επιθετικός εχθρός της ελευθερίας είναι η δουλειά, και όπως υπάρχει και όπως δεν υπάρχει, με την ανεργία! "
ένα ολοκληρωμένο σύστημα υπερπαρακολούθησης, βασικό εργαλείο στα χέρια των προϊσταμένων για να ασκήσουν την δουλειά του προϊσταμένου, εξασφαλίζει την υπακοή των εργαζομένων στους προϊσταμένους τους και παρέχει επιβεβαίωση στους ολιγομελής μηχανισμούς των αρχιεργαζομένων ότι τα χρήματα που παίρνουν οι εργαζόμενοι για να δώσουν την εργασία τους, είναι πάντα λιγότερα από όσα χρειάζονται και θα εξακολουθήσουν να είναι αναγκασμένοι να πουλούν την εργασία τους σε τιμή ευκαιρίας. Οι κανονισμοί ασκούν όλη την εξουσία, σε αυτούς οφείλεται η ώρα προσέλευσης και η ώρα αποχώρησης από την δουλειά, όπως και το περιεχόμενο του ενδιάμεσου χρόνου που αποτελεί την δουλειά. Εργασία βάση κανονισμού σημαίνει στην πράξη ότι γίνεται ανταλλαγή της εργασίας ως αγαθού, αυτός που πουλάει την εργασία του είναι ο εργαζόμενος και αυτός που αγοράζει την εργασία είναι ο εργοδότης και συνάπτουν μεταξύ τους ένα συμβόλαιο, συμφωνούν ότι αυτός που αγοράζει την εργασία μπορεί να ελέγχει το αγαθό που του πουλάει ο εργαζόμενος και ασκούν εποπτεία, επιθεωρούν, κατασκοπεύουν, τιμωρούν, περιορίζουν, απαγορεύουν, διορθώνουν, αξιολογούν, καταμετρούν, καταχωρούν, αρχειοθετούν, επιβάλλουν τον ενδυματολογικό κώδικα, εκπαιδεύουν πως πρέπει να ομιλούν στον χώρο εργασίας και επιβάλλουν τον ανταγωνισμό ανάμεσα στους εργαζομένους, ενώ αν εκφράσεις κάποια δυσαρέσκεια για όλη αυτή την κατάσταση ή αν κάνεις κάποιο ανθρώπινο λάθος, θα σε αντιμετωπίσουν σαν να φταίς εσύ για όλα. Όλη αυτή η κατάσταση έκανε έναν σύγχρονο Αμερικάνο συγγραφέα (Bob Black, 1951- ) να στραφεί στον αναρχισμό για να βρει μια λύση που θα ξεπερνούσε το πρόβλημα και έφτασε στο σημείο να υποστηρίζει ότι για να αντιμετωπίσουμε όλα τα προβλήματα της εργασίας, πρέπει να καταργήσουμε την εργασία! Στην θέση της εργασίας να μπει το παιχνίδι και η ελεύθερη δημιουργία για να μην κουράζεται κανείς, να μην χτυπάει κανείς, να μην πονάει κανείς και να είναι όλοι ευτυχισμένοι. Πιο ουτοπικό πεθαίνεις. Η πειθαρχία λέει ο αγανακτισμένος αμερικάνος συγγραφέας είναι το κοινό χαρακτηριστικό που παρατηρείται τόσο στον χώρο εργασίας όπως το γραφείο, το εργοστάσιο και το εμπορικό κατάστημα, όσο και σε σωφρονιστικά, εκπαιδευτικά και νοσοκομειακά ιδρύματα, όπως η φυλακή, το σχολείο και η ψυχιατρική κλινική αντίστοιχα. Πρόκειται για τρομακτική ιστορική πρωτοτυπία που παρατηρείται στις μέρες μας καθώς αιμοδιψείς ηγεμόνες της ιστορίας, όπως ο Νέρωνας στην Ρώμη, ο Τζέγκις Χαν στην Μογγολία, ο Ταμερλάνος στο Ουζμπεκιστάν, ο Ιβάν ο Τρομερός στην Ρωσσία κ.α. όσο κι αν επιθυμούσαν τον απόλυτο έλεγχο όλου του κόσμου, δεν είχαν τους μηχανισμούς που υπάρχουν σήμερα για να ελέγξουν τους υπηκόους τους.
https://www.youtube.com/user/aitherovamones/videos
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου