κοινωνιολόγος

Πέθανε ανήμερα της εθνικής εορτής ο πρώτος πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων Νίκος Πετρόπουλος. Πηγή https://m.facebook.com/syzhthsh_gia_thn_koinwniologia   See also  Η Κοινωνιολογία σήμερα

    Σοσάνα Ζούμποφ στο ΒΗΜΑ: Ο κατασκοπευτικός καπιταλισμός ελέγχει την ανθρώπινη συμπεριφορά Η ομότιμη καθηγήτρια στη Harvard Business School ξετυλίγει τις σκοτεινές πτυχές του νέου ψηφιακού κόσμου, μιλάει για τις τρομακτικές δυνατότητες της νέας τεχνολογίας και εξηγεί πώς οι προσωπικές πληροφορίες έγιναν το νέο «υλικό αγαθό» και ποιος ήταν ο καταλυτικός ρόλος της Google   Εχετε σκεφτεί ποτέ ποια είναι η σημασία του να δεχτείτε να σας στέλνει γνωστοποιήσεις μια ιστοσελίδα αφού έχετε «κατεβάσει» τη σχετική εφαρμογή (app) στο κινητό σας τηλέφωνο; Ή τι σημαίνει να συναινείτε στα περίφημα πλέον cookies; Μήπως σας έχει περάσει από το μυαλό αν στοιχεία της υγείας σας αξιοποιούνται χωρίς τη θέλησή σας όταν επίσης χρησιμοποιείτε σχετικές εφαρμογές για το τρέξιμο ή για τους καρδιακούς παλμούς; Ισως να το έχετε κάνει, ίσως και όχι. Ισως να τα σκεφτήκατε όλα αυτά προς στιγμήν και στη συνέχεια να τα απωθήσατε ως πολύ κουραστικά για να ασχοληθείτε μαζί τους.   Δυστυχώς, όλα τα παραπ

  Στις 25 Οκτωβρίου 1886 γεννήθηκε ο Ούγγρος κοινωνιολόγος Καρλ Πολάνυι ( 1886 - 1964 ). Βιογραφία και ιδέες Γεννήθηκε το 1886 στη Βιέννη και μεγάλωσε στη Βουδαπέστη . Εκεί σπούδασε και σύχναζε στους κύκλους του Καρλ Μάνχαϊμ και του Γκέοργκ Λούκατς . Στη συνέχεια έζησε σε διαφορετικά μέρη: Αγγλία , ΗΠΑ και Καναδάς . Ο Πολάνυι ήταν αντίθετος στον μερκαντιλισμό και στον οικονομισμό και θεωρούσε πως η αυτορρυθμιζόμενη αγορά μετέτρεψε τον άνθρωπο σε ένα ον που λειτουργεί με βάση την αύξηση του κέρδους (homo economicus). Επίσης πίστευε πως ήταν λανθασμένη η αντίληψη που ταύτιζε τον οικονομισμό με τον μαρξισμό, όπως και η αντίληψη της φιλελεύθερης θεωρίας περί της «φυσικότητας» της συμπεριφοράς του homo economicus. Θεωρούσε πως η κοινωνία και οι άνθρωποι δεν πρέπει να είναι υποδεέστεροι της οικονομίας και της αγοράς. Αντιθέτως, θα πρέπει η οικονομία να εδράζεται στην κοινωνία. Το σημαντικότερο έργο του είναι Ο μεγάλος μετασχηματισμός (The Great Transformation), το οποίο δημοσ

    Το Πάντειο Πανεπιστήμιο γιορτάζει την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου με μια συζήτηση που αναδεικνύει την επικαιρότητα της μνήμης του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και καλεί σε αναστοχασμό σχετικά με ιδεολογίες που φάνηκε πως ηττήθηκαν το 1945 αλλά επιβιώνουν μέσα από κοινότοπα σχήματα και αφυπνίζονται σε στιγμές κρίσης μέχρι και σήμερα σε Ελλάδα και Ευρώπη.     πηγή https://www.facebook.com/librarypanteio/photos   see also https://www.facebook.com/librarypanteio/      

  Εδώ και λίγες εβδομάδες το διαδίκτυο, ελληνικό και ξένο, βρίθει κριτικών και απόψεων για το πρόσφατο ντοκυμαντέρ του Netflix, The Social Dilemma. Το θέμα του αφορά στην αυξανόμενη επιρροή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στους ανθρώπους, τα οποία χρησιμοποιούν πια περίπλοκους μηχανισμούς για να καθοδηγήσουν τη συμπεριφορά των χρηστών (παρεμπιπτόντως, ο όρος “χρήστης” ποινικοποιείται από το σενάριο, συνδεόμενος με το χρήστη ναρκωτικών). Είναι πραγματικά εντυπωσιακό να ακούς ανθρώπους που πρωτοστάτησαν στη δημιουργία των ψηφιακών πλατφορμών του Facebook και της Google για το πώς κατέληξαν αυτές να έχουν τη μορφή που έχουν σήμερα, αλλά κυρίως τη δύναμη πάνω στον ανθρώπινο νου. Το πιο τρομακτικό στοιχείο που αποκαλύπτουν, αν και λίγο πολύ το ξέραμε, είναι η αξιοποίηση των αλγορίθμων που λειτουργούν από “πίσω” και ο συνδυασμός τους με τη γνώση περί ανθρώπινης ψυχολογίας. Ο μηχανισμός τους όχι μόνο καταγράφει τι κάνουμε (ανώνυμα βεβαίως), αλλά και το χρόνο που δαπανούμε σε μια ανάρτηση, πόσο

  ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ «ΜΕΝΟΥΜΕ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ» ΤΕΤΑΡΤΗ 21/10/2020 Ο δημοτικός συνδυασμός «Μένουμε Θεσσαλονίκη – Ούτε φυγή, ούτε υποταγή» ξεκίνησε το 2014 ως μια πρωτοβουλία νέων πολιτών ενάντια στην εντεινόμενη κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική καθίζηση της Θεσσαλονίκης, που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1990 και εντάθηκε δραματικά στη μεγάλη κρίση που πέρασε η ελληνική κοινωνία τη δεκαετία του 2010. Κρίση που έφτασε να διώχνει τους νέους από τον τόπο τους.  Εδώ και δύο συνεχιζόμενες θητείες αγωνιζόμαστε εντός κι εκτός του δημοτικού συμβουλίου για ένα Δήμο που θα: Προωθήσει μια εναλλακτική, αμφίδρομη σχέση του εθνικού με το τοπικό. Όπου από τη μια ο Δήμος θα ανταποκριθεί στις εθνικές ανάγκες, την αντιμετώπιση του τουρκικού επεκτατισμού, την υπεράσπιση της ελληνικότητας της Μακεδονίας, την δημογραφική κρίση, την παραγωγική ανάταξη αλλά και την καλλιέργεια της ελληνικής παιδείας και του πολιτισμού· και από την άλλη, θα αντιμετωπίζει τον

  Κυκλοφόρησε πρόσφατα και στη γλώσσα μας ένα σημαντικό έργο του Κρίστοφερ Λας (1932-1994), του Αμερικανού στοχαστή που κατατάσσεται δίκαια μεταξύ των κορυφαίων κοινωνιολόγων στον εικοστό αιώνα. Πρόκειται για το βιβλίο «Ο αληθινός και μοναδικός παράδεισος. Η πρόοδος και οι επικριτές της» (μετάφραση: Βασίλης Τομανάς, Νησίδες, 2020). Το ακόλουθο άρθρο του Κρίστοφερ Λας είχε δημοσιευτεί στο περιοδικό L’ Espresso τον Μάρτιο του 1990. Εδώ και κάμποσο καιρό, είναι ήδη φανερό ότι ο κόσμος μπαίνει σε μια νέα Εποχή των Ορίων. Ηδη, η παρακμή των ιδεολογιών που βασίζονται στο όνειρο της οικουμενικής αφθονίας, η διάβρωση της πολιτισμικής κληρονομιάς της Δύσης και η ανάδυση κινημάτων αποφασιστικά αντίθετων στην παράδοση του Διαφωτισμού αναγγέλλουν το επερχόμενο τέλος της φιλελεύθερης εποχής. Ο αργός θάνατος του φιλελευθερισμού αντιπροσωπεύει το κεντρικό στοιχείο της σύγχρονης ιστορίας. Το ερώτημα είναι τι είναι αυτό που παίρνει τη θέση του. Ηδη από τον 18ο αιώνα, η εμπιστοσύνη στην πρ

  Ο καθηγητής Κοινωνιολογίας του Γέιλ, Τζέφρι Αλεξάντερ, δείχνει πώς οι κρίσεις τού σήμερα μπορούν να επηρεάσουν το αύριο. Ζούμε σε τραυματικούς καιρούς. Οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να αναχαιτίσουν την πανδημία που έχει ήδη σκοτώσει πάνω από 200.000 ανθρώπους και έχει βυθίσει την οικονομία σε ύφεση. Εν τω μεταξύ, οι Αμερικανοί διαδηλώνουν σε ολόκληρη τη χώρα στους δρόμους των πόλεων απαιτώντας τον τερματισμό του συστημικού ρατσισμού και της αστυνομικής βίας. Πώς θα διαμορφώσουν το μέλλον των ΗΠΑ αυτά τα τραυματικά γεγονότα; Με ποιους τρόπους θα το σημαδέψουν; Ο κοινωνιολόγος Τζέφρι Αλεξάντερ, σε συνεργασία με συναδέλφους του και φοιτητές του Πανεπιστημίου Γέιλ, έχει αναπτύξει τη θεωρία του πολιτισμικού τραύματος. Το πολιτισμικό τραύμα (cultural trauma) εκδηλώνεται ως διαδικασία όταν τα μέλη μιας συλλογικότητας ‒εθνική, θεσμική, θρησκευτική ή και εθνοτικές κοινότητες‒ βιώνουν ένα τρομερό γεγονός που αφήνει ανεξίτηλα σημάδια στην ομαδική τους συνείδηση, χαράζει για πά

  Διακόσια χρόνια μετά την Ελληνική Επανάσταση, η Κίνηση Ελλήνων Πολιτών για την Εκκοσμίκευση του Κράτους αναβιώνει τον διαγωνισμό που είχε κάνει το περιοδικό «Μέλισσα» στο Παρίσι την άνοιξη του 1821, προκηρύσσοντας νέο διαγωνισμό με τίτλο «Ο διαχρονικά αμφιλεγόμενος ρόλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας στον ελλαδικό χώρο, από τον 4ο μεταχριστιανικό αιώνα μέχρι σήμερα, οι αιτίες και οι τρόποι αντιμετώπισης του προβλήματος σήμερα». «Ποία και πόσα είναι τα κακά, όσα προξένησαν και έτι προξενούσιν εις το δυστυχές ημών γένος οι περισσότεροι των αρχιερέων, από Φωτίου του πατριάρχου μέχρι σήμερον;» Το τουλάχιστον αιρετικό -ακόμα και για τις μέρες μας για ορισμένους κύκλους- ερώτημα έθεσαν την άνοιξη του 1821 οι συντάκτες του διαφωτιστικού περιοδικού «Μέλισσα» στο Παρίσι σε διαγωνισμό δοκιμίου για τους αναγνώστες τους. Το ερώτημα είχε μια ακόμα ριοζοσπαστικότερη συνέχεια: «Ποίοι δε υπάρχουσιν οι κύριοι τρόποι, δι’ ων είναι δυνατόν να καταργηθή ο πανωλέθριος και φρικτός δεσποτισμός των

  «Μα καλά, δεν έχεις λογαριασμό στο Τουίτερ; Ούτε στο Φέισμπουκ; Στο Ινσταγκραμ; Στο Φλικρ, έστω, για τις φωτογραφίες σου; Σοβαρά μιλάς τώρα; Σε λίγο θα μας πεις ότι δεν έχεις και κινητό, δημοσιογράφος άνθρωπος... ΤΙΙΙΙΙ; ΟΝΤΩΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΙΝΗΤΟ; Και πώς ζεις, δηλαδή, εν έτει 2020; Πώς επικοινωνείς με τους άλλους; Είσαι ένας πρωτόγονος, ένας λουδίτης, ένας μοντέρνος Νεάντερταλ!». Ο παραπάνω διάλογος δεν είναι φανταστικός. Για την ακρίβεια τον έχω ακούσει εκατοντάδες φορές την τελευταία εικοσαετία, με στόχο των επικρίσεων, όπως καλά το καταλάβατε, εμένα τον ίδιο. Διότι ναι, είναι αλήθεια: λίγο οι πολιτικοκοινωνικές εμμονές μου, λίγο το γαϊδουρινό πείσμα μου, λίγο η μόνιμη αντιδραστική τάση μου να μην ακολουθώ τις τάσεις και τις μόδες των γύρω μου, λίγο τέλος ο αθεράπευτα «ρετρο-σεξουαλ» χαρακτήρας μου, που πάντα μ’ έκανε να δίνω μεγαλύτερη έμφαση στην προσωπική επαφή με φίλους, συγγενείς και συνεργάτες, όλα αυτά μαζί και πολλά ακόμη με έχουν οδηγήσει να είμαι ώς και σήμερα

  Ξέρετε τι θα πει «Gaslighting»; Οχι; Ομολογώ πως ούτε εγώ το ήξερα, κι όποτε πετύχαινα αυτόν τον αγγλικό όρο σε διάφορα -πολιτικά κυρίως- κείμενα τον παρερμήνευα, αφού η κυριολεκτική σημασία του, αυτή του... αεριοφωτισμού, δεν ταίριαζε με τα λοιπά συμφραζόμενα. Ομως τον τελευταίο καιρό ξανάπεσα πάνω του, και μάλιστα σε ελληνικό άρθρο – οπότε το ’ψαξα και μπορώ πλέον να... (αεριο)φωτίσω και εσάς. Εχουμε και λέμε: με τον διεθνή αυτόν αγγλικό (και αμετάφραστο στα ελληνικά) όρο περιγράφεται μια ευρύτατα διαδεδομένη μέθοδος ψυχολογικής χειραγώγησης, που μπορεί οι περισσότεροι να μην ξέρουμε καν πώς λέγεται, αλλά χρησιμοποιείται ευρύτατα εδώ και δεκαετίες σε όλες κυριολεκτικά τις ανθρώπινες σχέσεις – από το ατομικό, διαπροσωπικό επίπεδο του ζευγαριού ή της οικογένειας, μέχρι τις επιχειρήσεις, τους λαούς, τις διακρατικές σχέσεις... Στόχος της μεθόδου αυτής, λένε τα κιτάπια, είναι η σκόπιμη και συστηματική σπορά αμφιβολιών εντός ατόμων ή ομάδων ατόμων, έτσι ώστε να αμφισβητούν

Ο Ερίκ Φασίν είναι κοινωνιολόγος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Paris 8 Vincennes – Saint-Denis (Τμήμα μελέτης του φύλου και τμήμα πολιτικής επιστήμης) και ερευνητής στο Εργαστήριο μελέτης του φύλου και της σεξουαλικότητας. Με αφορμή τον διάλογο που άνοιξε το Γαλλικό Ινστιτούτο ήδη από το 2019 στο πλαίσιο του κύκλου «Φύλο και μετανάστευση», ο Ερ. Φασίν θα προσφέρει στο ελληνικό κοινό σκέψεις γύρω από το θέμα «Κοινωνικές και σεξουαλικές σχέσεις στη μετανάστευση». Πρόκειται για ένα εξαιρετικά ευαίσθητο ζήτημα, όχι μόνο ως προς το ίδιο το θέμα του αλλά και ως προς τη σπανιότητα των ερευνών που έχουν γίνει γι' αυτό, καθώς είναι δύσκολο και να προσεγγίσεις τα συγκεκριμένα άτομα αλλά και να τα πείσεις να μιλήσουν για ζητήματα σεξουαλικότητας και σχέσεων. Επιπλέον, στην Ευρώπη, οι μεταναστεύσεις θεωρούνταν, εδώ και καιρό, ρητά ή σιωπηρά, ανδρικό ζήτημα. Επρόκειτο για μετανάστευση λόγω εργασίας, ιδιαίτερα στη βαριά βιομηχανία, για τους άγαμους άνδρες ή αυτούς που ήταν χωρίς οικο

  Στις 9 Οκτωβρίου 1967 εκτελέστηκε ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα.   Η αγάπη του Αργεντίνου ιατρού για τον λαό και την ελευθερία του ανθρώπου έκαναν αθάνατο τον μύθο του Τσε.      Στα Ηνωμένα Έθνη (Ο.Η.Ε.) υπερασπίστηκε το δίκιο που στερούν οι ισχυροί λόγω της δύναμής τους από τον απλό λαό.      Κομαντάντε Τσε Γκεβάρα   Το τραγούδι του Τσε από τον Μάνο Λοΐζο      Πηγή https://www.sansimera.gr/biographies/710      see also   https://www.cheguevara.com/   https://www.hey-che.com/   https://www.in.gr/2020/03/31/greece/manolis-glezos-gnorimia-ton-fintel-kastro-kai-ton-tse-gkevara/    

  Είναι Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Brunel του Λονδίνου στην Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης και Ψυχολογία με εξειδίκευση στην Κοινωνική Συμπεριφορά παιδιών με Δυσλεξία και Μαθησιακές Δυσκολίες. Προασπίζεται το δικαίωμα στην εκπαίδευση, ώστε κανένα κοινωνικό φαινόμενο, ούτε καν η οικονομική κρίση, να μην αποτελεί συνολική επίθεση απέναντι σε αυτό. Έτσι, αποτύπωσε σε ηλεκτρονική μορφή το δικό της επιστημονικό εργαλείο πρόγνωσης-διάγνωσης Μαθησιακών Δυσκολιών, το οποίο είναι κλινικά σταθμισμένο και αξιόπιστο κατά 94,6%, ώστε να έχουν όλοι πρόσβαση στην εκπαίδευση ανεξαρτήτως οικονομικό-κοινωνικό-εκπαιδευτικού περιβάλλοντος. Η καινοτομία της στην πρόγνωση μαθησιακών δυσκολιών έχει αναγνωριστεί από το ελληνικό κράτος, ενώ έχει βραβευτεί για το έργο της. Την συναντήσαμε για να μάθουμε περισσότερα για εκείνη, αλλά και το επιστημονικό εργαλείο που δημιούργησε. Θα ήθελα να μου πείτε κάποια πράγματα για εσάς. Με λένε Μαρία Ξύστρου, και είμαι Επίτροπος Ελεγκτικού Συνεδρίου. Είμαι από

Στις 3 Οκτωβρίου 1979 έφυγε από την ζωή ο κοινωνιολόγος Νίκος Πουλαντζάς. λίγα βιογραφικά Έλληνας νεομαρξιστής πολιτικός στοχαστής και κοινωνιολόγος. Είναι περισσότερο γνωστός για το θεωρητικό του έργο για το κράτος, ενώ αξιοσημείωτη είναι η συνεισφορά του στην ανάλυση του φασισμού, των κοινωνικών τάξεων στον σύγχρονο κόσμο και της κατάρρευσης των δικτατοριών στη νότια Ευρώπη (Ισπανία, Πορτογαλία, Ελλάδα) κατά τη δεκαετία του '70. Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του λεγόμενου «δομικού μαρξισμού», ενός φιλοσοφικού ρεύματος της δεκαετίας του '70, που αποτέλεσε προσπάθεια επιστροφής στο έργο του Καρλ Μαρξ και ανάδειξης του επιστημονικού του χαρακτήρα. Ο Νίκος Πουλαντζάς γεννήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 1936 στην Αθήνα. Ο πατέρας του, Αριστείδης Πουλαντζάς, ο οποίος καταγόταν από τη Μάνη, ήταν διακεκριμένος δικηγόρος και δικαστικός γραφολόγος. Η μητέρα του λεγόταν Αγγελική, το γένος Καρυοφύλλη. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο κέντρο της Αθήνας, όπου κατοικούσε με