Υστατο χαίρε στον σπάνιο στιλίστα του ποδοσφαίρου

 


Οι Ελληνες φίλαθλοι και η δημοσιογραφία αποχαιρέτησαν χθες τον άνθρωπο που μας ταξίδεψε από το ραδιόφωνο και τις εφημερίδες στην ποίηση, την πεζογραφία, τη μουσική και την κοινωνιολογία του αθλητισμού με ήθος, φαντασία και χιούμορ, τον Χρίστο Χαραλαμπόπουλο, που σίγησε στα 58 του χρόνια.

Mια μεγάλη απώλεια. Συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοι αποχαιρέτησαν χθες έναν όμορφο άνθρωπο σπάνιου ήθους, που έφυγε από τη ζωή στα 58 του χρόνια, τον δημοσιογράφο Χρίστο Χαραλαμπόπουλο. Οι περισσότεροι τον έμαθαν ως έναν εξαιρετικό αθλητικογράφο, όμως ο ίδιος ξεκίνησε από το πολιτικο-οικονομικό ρεπορτάζ, υπήρξε ανταποκριτής της ΕΡΤ στο Στρασβούργο και στις Βρυξέλλες, ενώ από το 1991 έως το 2001 ήταν συνεργάτης του γραφείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Αθήνα.

Γεννημένος το 1962 στον Πειραιά, σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου καθώς και στη δημοσιογραφική σχολή της Λιλ στη Γαλλία. Εργάστηκε σε πλήθος ραδιοσταθμών, εφημερίδων και ιστοσελίδων, ενώ υπήρξε πρωτεργάτης της εφημερίδας «Sportday» και ιδρυτικό μέλος του «Sport-Fm». Παράλληλα ήταν πλούσιο και το συγγραφικό του έργο, με πλήθος μεταφράσεων, μελετών και διηγημάτων.

Τα μεσημέρια της εφηβείας μας της δεκαετίας του ‘90, αλλά και του 2000, άφησε το στίγμα του από το μικρόφωνο του «Sport-Fm», άλλοτε ως ο «άνθρωπος του προέδρου» άλλοτε ως «Τσακατσούκας», πάντοτε... «δυτικά του Πέκος». Τον άκουγες να μιλάει για επιστημονική φαντασία, κόμικς, πολιτική, λογοτεχνία -πολλή λογοτεχνία-, μουσική, έγραφε και στίχους (όπως στο τραγούδι των Social Waste «Πόλεις»). Αγαπούσε τον Πανιώνιο, την Μπαρτσελόνα, τα ιρλανδέζικα μολτ και το ποδόσφαιρο, αυτό που έλεγε πως ήταν κάποτε το «μπαλέτο της εργατικής τάξης».

«Κομψός σαν τον Δεληκάρη»

Ο ίδιος έβλεπε στις ντρίμπλες του Κρόιφ πίνακες του Ρέμπραντ ή ένα κονσέρτο του Ραχμάνινοφ. «Το ποδόσφαιρο είναι μια arte povera. Χρειάζεται ελάχιστα και φθηνά υλικά, αλλά απεριόριστη φαντασία και διάθεση. Διάθεση ποιητική. [...] Μπορείς να γίνεις όμορφος και καταραμένος σαν τον Μπεστ ή κομψός όπως ο Δεληκάρης. Το ποδόσφαιρο, το παιχνίδι, περιλαμβάνει εντός του το όλον. Τη χαρά και τη θλίψη. Τη Ζωή και τον Θάνατο», θεωρούσε ο ίδιος.

Μιλούσε όμως και για την οργάνωση του παιχνιδιού στην κοινωνία του θεάματος, για τις ομάδες ως επιχειρήσεις, για το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, που προσφέρει δυνατότητες παράνομου πλουτισμού, ξεπλύματος μαύρου χρήματος, μεταφοράς κεφαλαίων.

Αγωνιστής της ζωής και των ανθρώπων με αναπηρία, με χιούμορ, παρά τα χρόνια σοβαρά προβλήματα υγείας του, πάντα με την πλευρά του αδύναμου, ποτέ δεν έβαψε την πένα του με χρώματα κάποιων οπαδικών ή επιχειρηματικών συμφερόντων, με συνεχή δίψα για ζωή, πολιτισμένα θυμωμένος εκεί που έπρεπε. Τα τελευταία χρόνια, παρότι καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι, γράφτηκε στο Τμήμα Μεθοδολογίας και Eρευνας της Επιστήμης γιατί ήθελε να μάθει «να κάνει σωστά έρευνα».

«Σπουδαία πένα, ανατρεπτικός, βαθιά δημοκράτης και ακούραστος μαχητής της ζωής. Ο Χρίστος Χαραλαμπόπουλος αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό στην ελληνική δημοσιογραφία», δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας. Συλλυπητήριες ανακοινώσεις εξέδωσαν άμεσα η ΕΣΗΕΑ, η Super League και ο ΠΣΑΤ.

«Ηταν ο λόγος να αγοράζεις εφημερίδα, να ψάχνεις να διαβάζεις τα άρθρα του, να αγαπήσεις το ραδιόφωνο. [...] Μίλησε για το ποδόσφαιρο όπως κανείς άλλος πριν από εκείνον. Ανέλυσε τις προεκτάσεις, την κοινωνιολογία του, απενοχοποίησε το παιχνίδι, μίλησε για τον σεβασμό στον οπαδό, στην αγνή αγάπη που χτίζει με την ομάδα, με το γήπεδο», έγραψε ο αθλητικογράφος Θάνος Σαρρής.

«Εζησε 58 χρόνια πλουτίζοντας τις ζωές των άλλων. Αγαπούσε τον Ελ Ρόι, τον Ιζό, τον Μικρούτσικο και τους Ταβιάνι. Πίστευε στην Αριστερά της κοινωνικής ευαισθησίας, στις πολιτικές λύσεις στην οικονομία και σε ένα ποδόσφαιρο στο οποίο πρέπει να κερδίζει πάντα ο καλύτερος. Και σε μια δημοσιογραφία χωρίς κραυγές. [...] Δεν ήταν απλά ένας καλός ραδιοφωνικός παραγωγός: ήταν ένας στιλίστας που αγαπούσε το ραδιόφωνο όσο λίγοι, γιατί πρώτα από όλα το έβλεπε ως μέσο επικοινωνίας», έγραψε ο δημοσιογράφος Αντώνης Καρπετόπουλος.

Συνήθιζε να κλείνει τις εκπομπές του με κάποιο υπέροχο (συχνά μπλουζ) τραγούδι, λέγοντας: «Καλή δύναμη σε όλους εκτός, φυσικά, των καθαρμάτων».

 

Του Κώστα Ζαφειρόπουλου ( 9 Σεπτεμβρίου 2020)

 

 Πηγή

https://www.efsyn.gr/ellada/koinonia/258993_ystato-haire-ston-spanio-stilista-toy-podosfairoy 

 

 See also



See also

https://eleutheriellada.wordpress.com/tag/%CF%87%CF%81%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82-%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CF%80%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82/

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«Τα παιδιά της Χορωδίας»

Ανοιχτό κάλεσμα για τη δημιουργία της Ομάδας Προφορικής Ιστορίας Επταπυργίου

Η κοινωνιολογία του φασισµού