Δρ. Μαρία Ξύστρου: «Το δικαίωμα στην εκπαίδευση είναι ανθρώπινο δικαίωμα και δεν μπορεί να το στερήσει κανένα κοινωνικό φαινόμενο»
Είναι Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Brunel του Λονδίνου στην Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης και Ψυχολογία με εξειδίκευση στην Κοινωνική Συμπεριφορά παιδιών με Δυσλεξία και Μαθησιακές Δυσκολίες. Προασπίζεται το δικαίωμα στην εκπαίδευση, ώστε κανένα κοινωνικό φαινόμενο, ούτε καν η οικονομική κρίση, να μην αποτελεί συνολική επίθεση απέναντι σε αυτό. Έτσι, αποτύπωσε σε ηλεκτρονική μορφή το δικό της επιστημονικό εργαλείο πρόγνωσης-διάγνωσης Μαθησιακών Δυσκολιών, το οποίο είναι κλινικά σταθμισμένο και αξιόπιστο κατά 94,6%, ώστε να έχουν όλοι πρόσβαση στην εκπαίδευση ανεξαρτήτως οικονομικό-κοινωνικό-εκπαιδευτικού περιβάλλοντος. Η καινοτομία της στην πρόγνωση μαθησιακών δυσκολιών έχει αναγνωριστεί από το ελληνικό κράτος, ενώ έχει βραβευτεί για το έργο της. Την συναντήσαμε για να μάθουμε περισσότερα για εκείνη, αλλά και το επιστημονικό εργαλείο που δημιούργησε.
Θα ήθελα να μου πείτε κάποια πράγματα για εσάς.
Με λένε Μαρία Ξύστρου, και είμαι Επίτροπος Ελεγκτικού Συνεδρίου. Είμαι από την Αρναία –Ορεινή Χαλκιδική. Ζω και εργάζομαι στην Θεσσαλονίκη. Έχω 2 παιδιά. Η κόρη μου τεταρτοετής στην Αρχιτεκτονική του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου, και ο γιος μου πρωτοετής στο Πολυτεχνείο του ίδιου Πανεπιστημίου.
Ήμουν καλή μαθήτρια για μερικά χρόνια, στις μικρές τάξεις, γιατί οι μαθησιακές μου δυσκολίες δυσχέραιναν τα πράγματα σε συνδυασμό με τις απαιτήσεις των μαθημάτων. Τελικά, τα κατάφερα και σπούδασα! Τελειώνοντας το Λύκειο, πέρασα στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, Τμήμα Κοινωνιολογίας. Και συνέχισα Μεταπτυχιακές σπουδές και Διδακτορικό στο Brunel University του Λονδίνου.
Πού και πώς σας βοήθησαν οι σπουδές σας;
Οι σπουδές μου με βοήθησαν να συνειδητοποιήσω την ουσία της επιστήμης και την αξία της στη διαμόρφωση των ιδιοτήτων εκείνων που αποτελούν σε μεγαλύτερο βαθμό χαρακτηριστικά του σύγχρονου ανθρώπου. Η Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης είναι το κυρίαρχο πεδίο του ερευνητικού μου ενδιαφέροντος, γιατί κατάφερα να βρω στην Επιστήμη της, τις βασικές μου αρχές. 1. η μόρφωση που λαμβάνεις από την εκπαίδευση είναι η πραγματική και ουσιαστική επανάσταση, και 2. ο τρόπος εκπαίδευσης, δηλαδή, το περιεχόμενο της εκπαίδευσης και όχι η δομή ή η οργάνωση του εκπαιδευτικού συστήματος, είναι αυτός που μου άλλαξε την ποιότητα ζωής μου.
Τι ονειρευόσασταν όσο σπουδάζατε;
Ονειρεύτηκα να οικοδομήσω μια καλύτερη ζωή. Ονειρεύτηκα να ισχυροποιούνται οι ικανότητες και να δίνονται ευκαιρίες για εκπαίδευση. Ονειρεύτηκα να αποδυναμώνονται οι Μαθησιακές Δυσκολίες. Ονειρεύτηκα μια καλύτερη ζωή από την αρχή!
Αποτυπώσατε σε ηλεκτρονική μορφή το δικό σας επιστημονικό εργαλείο ανίχνευσης-πρόγνωσης-διάγνωσης μαθησιακών δυσκολιών. Θα ήθελα να μας πείτε περισσότερα γι’ αυτό.
Το δικό μου επιστημονικό εργαλείο ανίχνευσης-πρόγνωσης-διάγνωσης Μαθησιακών Δυσκολιών, το dyagnosis, είναι κλινικά σταθμισμένο και αξιόπιστο κατά 94,6%, ώστε να έχουν όλοι πρόσβαση στην εκπαίδευση ανεξαρτήτως οικονομικό-κοινωνικό-εκπαιδευτικού περιβάλλοντος. Μόνο με αυτόν τον τρόπο, αναγνωρίζονται και αξιοποιούνται οι δυνατότητες μας.
Στην αρχή, δημιούργησα μια Επιστημονική Ομάδα. Κατόπιν, συνεργάστηκα με επιχειρηματίες και τοπικούς άρχοντες – Δημάρχους του τόπου μου, δηλαδή της Χαλκιδικής. Τα αποτελέσματα αυτής μου της προσπάθειας, ήταν να παρέχουν οι Δήμοι στους δημότες τους την δυνατότητα της διάγνωσης των Μαθησιακών Δυσκολιών μέσω του e-dyagnosis.com και να χρησιμοποιηθεί το ηλεκτρονικό τεστ σε χιλιάδες παιδιά του τόπου μου. Είναι υπέροχο το συναίσθημα της προσφοράς! Σήμερα παρέχεται η δυνατότητα να το χρησιμοποιούν ηλεκτρονικά όλοι, ανεξαρτήτως της καταγωγής τους.
Πώς προέκυψε η ιδέα ή η ανάγκη του εργαλείου;
Συνήθιζα να σκέφτομαι ότι ο σκοπός ενός μαθητή είναι να είναι άριστος και συνεπής στα σχολικά του καθήκοντα, να ακούει τους δασκάλους του και να είναι «καλό παιδί». Με αυτόν τον τρόπο, θα αποφύγει τις κακές παρέες, θα έχει ομαλή εφηβεία, εύκολη κοινωνική ένταξη και κοινωνικοποίηση, πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, σε αξιοπρεπή εργασία ή εργασία κύρους και εξουσίας. Τουλάχιστον αυτά επιβεβαιώνουν οι μελέτες και οι πανεπιστημιακές έρευνες στον ελλαδικό χώρο και στον παγκόσμιο επίσης.
Όμως όλα αυτά μου δημιουργούσαν επιπλέον άγχος στη ζωή μου ως μαθήτρια. Και αισθανόμουν έρμαιο των εκπαιδευτικών αλλαγών, της παραπαιδείας, το αν θα καταφέρουν οι γονείς μου να ανταπεξέλθουν οικονομικά στις σπουδές μου, και μετά στο μεσοδιάστημα μέχρι την επαγγελματική μου αποκατάσταση, αν θα μπορέσω να ικανοποιήσω τις απαιτήσεις τους και τις προσδοκίες τους. Υποστηρίζω το δικαίωμα στην εκπαίδευση ως Ανθρώπινο Δικαίωμα. Το προασπίζομαι, ώστε κανένα κοινωνικό φαινόμενο, ούτε καν η οικονομική κρίση, να μην αποτελεί συνολική επίθεση απέναντι σε αυτό. Και αυτό που δημιούργησα μου άλλαξε την ζωή.
Αυτό που με ταρακούνησε είναι το εξής: δεν είναι απαραίτητο να είσαι το «καλό παιδί» και να υπακούς σε κανόνες που δεν έχουν νόημα για σένα, απλά και μόνο επειδή στους επιβάλει κάποιος.
Η κουλτούρα μας ως Έλληνες έχει εμμονή με την μόρφωση. Και πολύ καλά το κάνει. Και εγώ επίσης. Ένας καθηγητής μου στο Πανεπιστήμιο, έλεγε, ότι ζούμε στην Ελλάδα των προσοντούχων. Όσα περισσότερα προσόντα έχεις τόσο πιο μέτρια δουλειά θα βρεις. Ωραία! Και μετά την απόκτηση προσόντων, τι; Μετά την αποφοίτηση τι;
Υπάρχει συνταγή προσωπικής επιτυχίας και άρα ευτυχίας; Κι αν ναι, ποια είναι η δική σας;
Θα σας περιγράψω με τέσσερα βασικά, κατ’ εμέ, σημεία τη συνταγή της προσωπικής μου επιτυχίας, και άρα ευτυχίας:
1. Η αίσθηση του ανήκειν!
Με το που αποδέχτηκα την ύπαρξη των μαθησιακών μου δυσκολιών, αποδέχτηκα άνευ όρων και ολοκληρωτικά τον εαυτό μου. Δεν νοιώθω πια απόρριψη από απλά καθημερινά πράγματα και «αποτυχίες», και διασκεδάζω απίστευτα διηγούμενη ιστορίες ταλαιπωρίας, συγκρούσεων, άγχος αποπροσανατολισμού. Γιατί ξέρω τώρα ότι δεν είμαι χαζή ή ότι φταίω, αλλά έχω Μαθησιακές Δυσκολίες.
2. Υπέρβαση!
Η Υπέρβαση είναι εκείνη η στιγμή που όταν κάνω κάτι (αυτό που με γεμίζει) με οδηγεί να ξεχνιέμαι και να χάνω επαφή με το χώρο, το χρόνο, την πραγματικότητα. Όπως συμβαίνει με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Κάποιος κάνει την υπέρβαση του με την προσευχή ή την τέχνη (ζωγραφίζει με τις ώρες), με την μουσική, τον αθλητισμό. Εγώ το παθαίνω αυτό με την ραπτική. Μόνο οι πόνοι στο σώμα μου με ξυπνάνε και με επαναφέρουν στην πραγματικότητα.
Μέχρι τώρα είπα για την Αποδοχή (αίσθηση του ανήκειν) και την Υπέρβαση
3. Πρότυπα και παρέες!
Έχοντας εμπιστοσύνη στον εαυτό μου, διαλέγω πλέον ανθρώπους, που μοιραζόμαστε επικοινωνία, χαρά και Αγάπη. Ακόμη και στις συνεργασίες μου «απαιτώ» αποδοχή και κατανόηση.
Είπα για Αποδοχή, Υπέρβαση, Κοινωνικές Συναναστροφές (πρότυπα και παρέες)
4. Πάθος!
Το πάθος μου για την επιστήμη με οδήγησε σήμερα εδώ, με μοναδικό σκοπό να σας πω ότι όσο χάνομαι στην επιστήμη, τόσο περισσότερο βρίσκω τον εαυτό μου. Όσο αποδέχομαι τον εαυτό μου, τόσο πιο δυνατή γίνομαι. Και όσο απενοχοποιώ το άγχος της αποτυχίας, τόσο περισσότερο πετυχαίνω!
Τα πάντα ρει. Όμως όταν έχεις στόχο και νόημα σε αυτά που κάνεις, τότε έχεις δύναμη και κουράγιο να συνεχίζεις ακόμα και τις πολύ άσχημες μέρες. Ακόμη και όταν όλοι σου τριβελίζουν το μυαλό ότι η επιστήμη που επέλεξες δεν έχει επαγγελματική αποκατάσταση, δεν έχει πολλά χρήματα, η Ελλάδα δεν έχει τίποτα να σου προσφέρει κλπ. Παθιαστείτε λοιπόν, και θα πετύχετε όλα όσα ονειρεύεστε!
Πηγή: kidotfestival.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου