Απεβίωσε ο κοινωνιολόγος Howard S.Becker


 

ο Howard Becker απεβίωσε στην ηλικία των 96 ετών. Ως ιδρυτής της θεωρίας της ετικέτας, χάραξε ανεξίτηλα την κοινωνιολογική έρευνα και ιδιαίτερα την ποιοτική. Το αντιπροσωπευτικό του έργο "Οι Περιθωριοποιημένοι" αποτελεί μια εξαιρετική προσθήκη στην κοινωνιολογική βιβλιογραφία. Ας αναπαυτεί εν ειρήνη.

 

Ο πολύ σημαντικός κοινωνιολόγος Howard S. Becker, δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας. Γνωστός στα πεδία της κοινωνιολογίας της παρέκκλισης και της κοινωνιολογίας της τέχνης. Για μένα ήταν πολύ καθοριστικός στην έρευνα και τη διδασκαλία για την κοινωνιολογία και τις τέχνες, ιδιαίτερα χάρη στους όρους των κόσμων της τέχνης (artworlds) και την εξέταση της τέχνης ως συλλογικής δραστηριότητας (collective action). Adieu Howard Becker. Ευχαριστώ τον Κωνσταντίνος Τράλο για τη γνωστοποίηση της (άσχημης) είδησης για τον κόσμο της κοινωνιολογίας.
Εικόνα του Simon Prades, The New Yorker

Akis Orfanos

 

ΠΗΓΗ

Σύλλογος Ελληνίδων και Ελλήνων Κοινωνιολόγων - Παρ. Θεσ/νίκης 2016

https://www.newyorker.com/magazine/2015/01/12/outside-game 


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«Τα παιδιά της Χορωδίας»

Εικόνα
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ Χώρα:  Γαλλία, 2004  Σκηνοθεσία και σενάριο:  Κριστόφ Μπαρατιέ Γλώσσα:  γαλλικά Διάρκεια:  95 λεπτά Είδος:  κοινωνική Χρώμα:  έγχρωμη Μουσική:  Μπρουνό Κουλέ Τόπος :  γαλλική επαρχία, 1948 Βασικοί ήρωες : ο Κλεμέν Ματιέ (επιτηρητής του οικοτροφείου και δάσκαλος μουσικής), ο Ρασίν (διευθυντής) και  κάποια από τα παιδιά.  Ηθοποιοί:  Η ταινία χρωστά πολλά στον πολύ γνωστό στη Γαλλία σπουδαίο ηθοποιό Ζεράρ Γινιό. Ο Γινιό έχει παίξει σε εβδομήντα έξι ταινίες, έχει γράψει το σενάριο σε δεκατέσσερις και έχει σκηνοθετήσει εννέα. Το θέμα:  Η αγάπη και η υπομονή, με όχημα τη μουσική και τις σωστές παιδαγωγικές μεθόδους,  μπορούν να κάνουν θαύματα και να λυτρώσουν από τον πόνο τις παιδικές ψυχές. Περίληψη της  υπόθεσης:  Η ταινία αρχίζει από το τέλος. Δύο άντρες, ένας επιτυχημένος μουσικός  κι ένας συμμαθητής του, ο Πεπινό,  συναντώνται μετά από πενήντα χρόνια και ξαναθυμούνται την  κοινή ζωή τους σ’ ένα επαρχιακό σωφρονιστικό οικοτροφείο ανηλίκ
Διαβάστε περισσότερα

Ανοιχτό κάλεσμα για τη δημιουργία της Ομάδας Προφορικής Ιστορίας Επταπυργίου

Εικόνα
Η ερευνητική συλλογικότητα  Live _ the _ Mo ( nu ) ment [1]  διοργανώνει σεμινάριο επιμόρφωσης στην Προφορική Ιστορία και καλεί τους συμμετέχοντες του σεμιναρίου να πλαισιώσουν την  Ομάδα Προφορικής Ιστορίας Επταπυργίου (Ο.Π.Ι. Επταπυργίου)  ως νέα μέλη της. Το σεμινάριο, με μέγιστο αριθμό συμμετεχόντων 35 άτομα, είναι  δωρεάν και ανοιχτό στο κοινό, κατόπιν δήλωσης συμμετοχής και με σειρά προτεραιότητας . Δεν απαιτείται προηγούμενη εμπειρία στις μεθόδους της προφορικής ιστορίας. Ως ‘αντίτιμο’ οι συμμετέχοντες καλούνται να αναλάβουν την ηθική υποχρέωση να κάνουν μία τουλάχιστον συνέντευξη στα πλαίσια της ΟΠΙ μετά το πέρας του σεμιναρίου, την οποία θα καταθέσουν στην Ομάδα προς αρχειοθέτηση και αξιοποίηση μέχρι την επόμενη συνάντησή της. Στο σεμινάριο θα δοθεί έμφαση σε καίρια για την προφορική ιστορία ζητήματα, όπως η  σημασία, η δεοντολογία, η μεθοδολογία, οι τεχνικές κ αι η αξιοποίηση της συνέντευξης, η εξοικείωση με τη χρήση ψηφιακών μέσων καταγραφής των προφορικών μαρτυριώ
Διαβάστε περισσότερα

Η κοινωνιολογία του φασισµού

Εικόνα
Η φιλοσοφία του φασισµού είναι η αυτοπροσωπογραφία του. Η κοινωνιολογία του φασισµού µοιάζει πιο πολύ µε φωτογραφία. Η πρώτη τον παρουσιάζει όπως κατοπτρίζεται στη δική του συνείδηση και η δεύτερη όπως κατοπτρίζεται στο αντικειµενικό φως της ιστορίας. Σε ποιο βαθµό συµφωνούν οι δυο εικόνες µεταξύ τους; Αν η φιλοσοφία του φασισµού συνιστά µια προσπάθεια δηµιουργίας ενός οράµατος του κόσµου, στο οποίο η κοινωνία δεν θα ήταν µια συνειδητή σχέση µεταξύ ατόµων, η κοινωνιολογία του αποδεικνύει ότι ο φασισµός αποτελεί µια προσπάθεια µετασχηµατισµού της δοµής της κοινωνίας µε τέτοιον τρόπο ώστε να εξαλειφθεί οποιαδήποτε τάση εξέλιξής της προς τον σοσιαλισµό. Η πραγµατική σύνδεση ανάµεσα στις δυο θεωρήσεις εντοπίζεται στο πολιτικό πεδίο και στην αναγκαιότητα καταστροφής των θεσµών της δηµοκρατίας. Στην ιστορική εµπειρία της ηπειρωτικής Ευρώπης η δηµοκρατία οδηγεί στον σοσιαλισµό, άρα για να µην υπάρξει σοσιαλισµός πρέπει να καταργηθεί η δηµοκρατία. Ο φασιστικός αντιατοµικισµός εί
Διαβάστε περισσότερα