Το μήνυμα Πούτιν προς τον Αμερικανικό λαό, δια στόματος Αλεξάνδρου Ντούγκιν
 |
| Open Revolt, March 12, 2014 |
Ακούστε με
Αυτήν την δύσκολη στιγμή των σοβαρών προβλημάτων στα δυτικά μας σύνορα, θα ήθελα να να έρθω σε επαφή μαζί σας προκειμένου να σας βοηθήσω να κατανοήσετε καλύτερα τις θέσεις των Ρώσσων πατριωτών τις οποίες ασπάζεται το μεγαλύτερο μέρος του Ρωσσικού λαού.
Η διάκριση μεταξύ των 2 τύπων Αμερικανών (όπως την αντιλαμβάνονται οι Ρώσσοι)
1.Διακρίνουμε τον Αμερικανικό λαό και την Αμερικανική Ελίτ. Ειλικρινά αγαπούμε τον λαό και είναι προφανές ότι μισούμε την αμερικανική ελίτ.
2. Ο Αμερικανικός λαός έχει τις δικές του παραδόσεις, συνήθειες, αξίες, ιδέες, προοπτικές και πιστεύω, όλα αυτά είναι δικά του. Αυτά κατοχυρώνουν στον οποιονδήποτε το δικαίωμα να είναι διαφορετικός, να έχει το δικαίωμα της επιλογής, να είναι αυτό που θέλει να είναι και να μπορεί να εξελίσσεται σε αυτό που θέλει να εξελίσσεται. Όλο αυτό είναι υπέροχο. Σας γεμίζει με ισχύ, κουράγιο και περηφάνια, αυτοεκτίμηση και ασφάλεια. Έχετε τον θαυμασμό μας για αυτό.
3. Όμως η Αμερικανική πολιτική ελίτ η οποία βρίσκεται διεθνώς πάνω από κάθε άλλη ελίτ, στέκεται και δρά ενάντια στις αξίες που περιέγραψα προηγουμένως. Αυτή η ελίτ δρά επιμένοντας να απαιτεί την επιβολή του αμερικανικού τρόπου ζωής στο σύνολο της οικουμένης και μάλιστα υποχρεωτικά. Αρνείται η ελίτ σας στους άλλους λαούς το δικαίωμα της διαφορετικότητας, επιβάλλουν στους πάντες τις δικές τους σταθερές τις καλούμενες κατ' αυτούς, "δημοκρατία", "φιλελευθερισμό", "ανθρώπινα δικαιώματα" και ως εκ τούτου, κατ' αυτόν τον τρόπο δεν έχουν καμία σχέση με τις αξίες τις οποίες μοιράζονται οι μη δυτικοί ή απλά η μη Βορειο-Αμερικανικές κοινωνίες. Είναι προφανές ότι η βίαια προσπάθεια επιβολής των αξιών σας, έρχεται σε αντίθεση με αυτές τις ίδιες αξίες, τις αξίες τις οποίες θεωρείτε αμερικανικές.
Εθνικά, εσωτερικά, στο έθνος σας, το δικαίωμα στην διαφορετικότητα είναι εξασφαλισμένο, αυτό όμως που θεωρείτε δεδομένο εθνικά, το αρνείστε στην διεθνή κοινότητα. Όλο αυτό μας κάνει να θεωρούμε ότι κάτι λάθος συμβαίνει με την Αμερικανική πολιτική ελίτ και τους διπλούς διαφορετικούς της κανόνες….άλλους για την Αμερική….άλλους για τον υπόλοιπο κόσμο. Βρισκόμαστε στο σημείο που οι συνήθειές σας θεωρούνται κανόνας και οι παράλογες αντιφάσεις σας, θεωρούνται αξιωματικά ως λογικές. Όλο αυτό δεν μπορούμε ούτε να το καταλάβουμε και πολύ περισσότερο δεν μπορούμε να το δεχθούμε . Είναι φανερό ότι η πολιτική σας ελίτ που δρά ενάντια στις αξίες που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται δεν είναι καθόλου Αμερικανική.
4. Εδώ λοιπόν βρίσκεται η αντίθεση: Ο Αμερικανικός λαός είναι κατ ουσίαν καλός, όμως η Αμερικανική άρχουσα τάξη είναι ουσιωδώς και μέχρι το μεδούλι …κακή. Ό,τι νοιώθουμε για την αμερικανική άρχουσα τάξη δεν έχει καμία σχέση με αυτό που νοιώθουμε για τον αμερικανικό λαό και το αντίστροφο.
5. Εξ αιτίας αυτού του παράδοξου δεν είναι και τόσο εύκολο για έναν Ρώσσο να εκφραστεί ακριβώς και να πάρει θέση έναντι των ΗΠΑ. Δεν μπορούμε να πούμε ότι αγαπούμε τις ΗΠΑ…
 |
| American-Elite |
Δεν μπορούμε να πούμε και ότι τις μισούμε, γιατί και τα δύο θα είναι αλήθεια, ταυτόχρονα και αυτή η διάκριση είναι εκ φύσεως δύσκολο να εκφραστεί. Δημιουργούνται πολλές παρεξηγήσεις και αν θέλετε πραγματικά να καταλάβετε τι ακριβώς σκέφτονται οι Ρώσσοι για τις ΗΠΑ πρέπει αυτά να τα έχετε στο νού σας. Κινδυνεύει κανείς γνωρίζοντας τα διπλά μας αισθήματα να στοιχειοθετήσει τον αντιαμερικανισμό με έναν μη πρέποντα τρόπο, από την άλλη όμως με λίγη προσοχή, έχοντας κατά νου αυτά που παρέθεσα, όσα θα ειπωθούν στην συνέχεια θα είναι περισσότερο κατανοητά.
Σύντομη επισκόπηση της Ρωσσικής Ιστορίας
1. Το Αμερικανικό έθνος γεννήθηκε με τον καπιταλισμό. Δεν υπήρχε κατά την μεσαιωνική περίοδο. Οι πρόγονοι των σύγχρονων αμερικανών δεν είχαν την εμπειρία ενός Αμερικανικού Μεσαίωνα αλλά ενός Ευρωπαϊκού. Αυτός ο Μεσαίωνας, ο αμερικανικός…είναι το μέλλον της Αμερικής…Ίσως για όλα αυτά οι αμερικανοί ειλικρινώς πιστεύουν ότι ότι το Ρωσσικό έθνος γεννήθηκε με τον κομμουνισμό, μαζί με την Σοβιετική Ένωση. Αυτό είναι ολοκληρωτική παρανόηση. Είμαστε πολύ παλαιότεροι, ερχόμαστε από πολύ μακρυά ….Η Σοβιετική περίοδος είναι ένα πολύ μικρό κομμάτι της μεγάλης ιστορίας μας.Υπήρξαμε πριν την Σοβιετία και υπάρχουμε και μετά από αυτήν. Για να καταλάβετε τους Ρώσσους (και τους Ουκρανούς), θα πρέπει να λάβετε σοβαρά υπ όψιν σας το παρελθόν μας.
2. Οι Ρώσσοι θεωρούν ότι η Ουκρανία ήταν μέρος , κομμάτι της Μεγάλης Ρωσσίας. Αυτό ιστορικά επετεύχθη όχι δια της κατακτήσεως , αλλά δια της δημιουργίας του πρώτου Ρωσσικού κράτους το οποίο ξεκίνησε στο ΚΙΕΒΟ. Το κράτος μας δημιουργήθηκε απο τον λαό μας στο ΚΙΕΒΟ τον ΙΧ αιώνα. Το ΚΙΕΒΟ είναι το εθνικό μας κέντρο και η πρώτη μας αγαπημένη πρωτεύουσα.. Αργότερα τον ΧΙΙ-ΧΙΙΙ αιώνα αυτή η Ρωσσία του Κιέβου διεσπάσθη σε δύο διαφορετικά μέρη, τα δυτικά κομμάτια της Γαλικίας και του Wolyn και το ανατολικό πριγκηπάτο του Βλαδίμηρου το οποίο αργότερα έγινε η Μόσχα.
Όλες αυτές οι περιοχές κατοικήθηκαν από το ίδιο έθνος, τους ανατολικούς σλαύους οι οποίοι ήταν ορθόδοξοι χριστιανοί. Οι πρίγκηπές όμως της Δύσης ήρθαν σε μεγαλύτερη επαφή με τα Ευρωπαϊκά πολιτικά δρώμενα, είχαν σχέσεις με την Δυτική Χριστιανοσύνη και σιγά σιγά αποσυνδέθηκαν από τους ανατολικούς σλαύβους.
Ο τίτλος του Μεγάλου Πρίγκηπα κρατήθηκε στην Ανατολή από τους ευγενείς οι οποίοι θεωρούντο οι κυρίαρχοι όλης της Ρωσσίας (όχι πάντα de facto αλλά de jure). Κατά την περίοδο της Μογγολικής κατοχής γίναμε υποτελείς της Χρυσής Ορδής. Η ανατολική Ρωσσία όμως κατάφερε να κρατήσει την εθνική της συνοχή και να σταθεροποιηθεί γύρω από την πρωτεύουσά της, την Μόσχα.
Η πτώση των Τατάρων επιβεβαίωσε τα πρωτεία της Μόσχας και μετά την πτώση του Βυζαντίου η Μόσχα θεωρήθηκε η Τρίτη Ρώμη.
Η πορεία της δυτικής περιοχής ήταν εντελώς διαφορετική. Έγινε κομμάτι αρχικά ενός Λιθουανικού κρατιδίου και στην συνέχεια έγινε Πολωνική κτήση. Οι Ορθόδοξοι Δυτικοί Ρώσσοι βρέθηκα κάτω από Καθολική Διακυβέρνηση. Τα πρώτα πριγκηπάτα τους της Γαλικίας και του Wolyn κατακερματίσθησαν και έχασαν την ανεξαρτησία τους. Τα κομμάτια τους μοιράστηκαν ανάμεσα σε Λιθουανούς, Αυστριακούς, Ούγγρους και Ρουμάνους. Αυτό που μας απασχολεί τώρα είναι η δεξιά ζώνη της σύγχρονης Ουκρανίας.
Η αριστερή ζώνη εποικίστηκε από Κοζάκους, έναν νομαδικό πληθυσμό έναν πληθυσμό που συναντάται στην Νοβαρώσσια, περιοχή που περιλαμβάνει την ανατολική και νοτιοανατολική Ουκρανία και την νοτιοδυτική Ρωσσία. Η Κριμαία εκείνη την περίοδο βρισκόταν κάτω από την Οθωμανική κυριαρχία.
 |
| Nicholas II and children with Cossacks of the Guard cropped |
3. Κατά την άνθησή της η Μοσχοβίτικης Αυτοκρατορία συμπεριέλαβε πρώτα από όλα τα εδάφη των Κοζάκων στη Νοβαρώσσια και σιγά σιγά τα εδάφη των δυτικών ρώσσων που απελευθερώνονταν από τους Πολωνούς και τους Γερμανούς. Οι πρίγκηπες της Μόσχας πίστευαν ότι αποκαθιστούσαν την παλαιά Ρωσσία την Ρωσσία του Κιέβου καθώς ένωναν όλους τους Ορθόδοξους σλαύβους ανατολικούς και δυτικούς σε ένα ενιαίο βασίλειο.
4.Κατά την διάρκεια του XVIII – XIX αιώνα η ενοποίηση με τα εδάφη της Δυτικής Ρωσσίας είχε ολοκληρωθεί και μετά από πολλές μάχες οι αυτοκράτορες της Μόσχας εν τέλει ανέκτησαν την Κριμαία από τους Τούρκους.
5. Στον Α. Π οι Γερμανοί κατέλαβαν τα εδάφη της δυτικής Ρωσσίας. Όχι όμως για πολύ. Στην συνέχεια ήρθε η Οκτωβριανή επανάσταση και τα εδάφη της αυτοκρατορίας κατακερματίστηκαν, ενώ νέα έθνη κάναν την εμφάνισή τους. Υπήρξε μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα Ουκρανικό έθνος από διαφορετικούς λαούς , οι Petlyura, Makhno και Levitsky προσπάθησαν να ιδρύσουν τρία κράτη τα οποία όμως ήταν εφήμερα. Αυτές οι κρατικές οντότητες δέχθηκαν επίθεση τόσο από τους κόκκινους όσο και από τους λευκορώσσους. Τελικά οι μπολσεβίκοι αποκατέστησαν τα εδάφη της Τσαρικής Ρωσσίας και ανεκήρυξαν την Σοβιετική Ένωση. Η Σοβιετική Ένωση ήταν αυτή που δημιούργησε το τεχνητό κράτος της Ουκρανίας.
Αργότερα το 1960 προστέθηκε στην Ουκρανία και η Κριμαία. Έτσι σε αυτήν την Δημοκρατία ενώθηκαν 3 διαφορετικά έθνη , οι Δυτικοί Ρώσσοι, οι διάδοχοι της Γαλικίας και των πριγκιπάτων, οι Κοζάκοι, οι Ρώσσοι της μεγάλης Ρωσσίας και οι προ Ρώσσοι Τάταροι. Η Ουκρανική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία, δημιουργήθηκε από τους Μπολσεβίκους και είναι η πρόδρομος της σημερινής Ουκρανίας. Αυτή η Ουκρανία ανακήρυξε την ανεξαρτησία της το 1991 μετά την διάλυση της Σοβιετίας.
Η ταυτότητα της Ουκρανίας και οι δυο γεωπολιτικές επιλογές
1. Η αντίφαση της Ουκρανίας έγκειται στην πολλαπλότητα των ταυτοτήτων της.
Αμέσως μετά την ανακήρυξη του νέου κράτους της το 1991, ανεδύθη το ερώτημα της πανουκρανικής ταυτότητος. Τέτοιο κράτος και τέτοιο έθνος δεν είχε προϋπάρξει στην ιστορία, έτσι το έθνος έπρεπε να κατασκευαστεί, όμως οι τρεις κύριες εθνότητες που το απάρτιζαν ήταν πολύ διαφορετικές . Η Κριμαία κατοικείτο από μεγαλορώσσους καθώς και η Νόβαρώσσια και ξεκάθαρα ήταν φιλικοί προς την Ρωσσική ομοσπονδία. Οι δυτικοί Ρώσσοι ισχυρίζοντο ότι αποτελούσαν τον πυρήνα του Ουκρανικού έθνους και φαντασιώνονταν ότι υπηρετούν αυτό το έθνος.
Οι δυτικοί Ρώσσοι εν μέρει υποστηρίχθηκαν από τον Χίτλερ (Bandera, Shukhevich) έχουν ισχυρή εθνική συνείδηση και διέπονται από εχθρότητα προς τους λοιπούς Ρώσσους και τους Πολωνούς σε μικρότερη κλίμακα, ταυτόχρονα παίζουν σημαντικό ρόλο στην έννοια της Ουκρανικής ταυτότητας. Αυτό αποτελεί και την συνέχεια των αψιμαχιών μεταξύ των πριγκηπάτων του μεσαίωνα αλλά και των συγκρούσεων που δημιούργησαν οι διωγμοί του σταλινικού καθεστώτος.
Οι σταλινικές διώξεις αφορούσαν όλα τα έθνη αλλά οι Δυτικοί Ρώσοι τους εξέλαβαν σαν εκδίκηση των Μεγαλορώσσων της Μόσχας εναντίον τους (ο Στάλιν ήταν Γεωργιανός και οι Μπολσεβίκοι Διεθνιστές). Το αποτέλεσμα ήταν η ταυτότητα του νέου αυτού κράτους να είναι αυτή των δυτικών ρώσσων και της Γαλικίας χωρίς κανένα στοιχείο της Μοσχοβίτικης Μεγάλης Ρωσσίας.
2. Αυτό εν μέρει εκφράσθηκε με 2 διαφορετικές γεωπολιτικές επιλογές : Δυτική και Ανατολική, Ευρώπη ή Ρωσσία.
Οι δυτικές περιοχές της Ουκρανίας τάχθηκαν υπέρ της Ευρωπαικής ολοκλήρωσης , οι ανατολικές και η Κριμαία υπέρ της ενίσχυσης των δεσμών με την μητέρα Ρωσσία. Οι καταγόμενοι απο την Γαλικία (Galtsya ) ήταν οι κυρίαρχοι της πολιτικής ελίτ και παρουσίασαν μόνο την μια ταυτότητα της Ουκρανίας, την Δυτική, αρνούμενοι την έκφραση οποιασδήποτε άλλης άποψης. Στην δυτική Ουκρανία το αντισοβιετικό πνεύμα ήταν έντονο και βαθιά ριζωμένο και σε συνέχεια των απόψεων των Bandera — Shukhevich που θεωρούνται και εθνικοί ήρωες, ενώ η ρητορική μίσους για την Ρωσσία ήταν επίσης κυρίαρχη και επικρατούσα.
3. Στην Ανατολή και στον Νότο οι σοβιετικές αξίες ήταν κυρίαρχες, σταθερές και η Ρωσσική ταυτότητα ήταν αποδεκτή και καλοδεχούμενη όμως η θέση των περιοχών ήταν παθητική και η πολιτική τους δύναμη περιορισμένη. Ωστόσο ο πληθυσμός εξέφρασε την επιλογή του υπερψηφίζοντας τουλάχιστον όχι τους φανερά ρωσσοφοβικούς και τους περισσότερο μη φιλοδυτικούς.
4. Η πρόκληση για τους ουκρανούς πολιτικούς ήταν το πως θα κρατήσουν ενωμένη την γεμάτη αντιφάσεις κοινωνία , ισορροπώντας ανάμεσα σε δύο αντίθετα άκρα. Κάθε άκρο ήταν αδιαπραγμάτευτο στις επιλογές του. Οι δυτικόφιλοι επιμέναν στην ευρωπαική κατεύθυνση, οι ανατολικοί και οι νότιοι στην Ρωσσική. Όλοι οι πρόεδροι της νέας Ουκρανίας ήταν μη δημοφιλείς για να μην πώ μισητοί, ακριβώς επειδή δυσκολευοντο να λύσουν αυτό το πρόβλημα το οποίο εκ των πραγμάτων δεν είχε λύση. Εαν ικανοποιούσαν το ένα μισό του πληθυσμού, αυτομάτως τους μισούσε το άλλο μισό . Σε αυτήν την φάση οι δυτικόφιλοι ήταν περισσότερο δυναμικοί και ενεργητικοί και με την βοήθεια της δύσης και των ΗΠΑ, πέτυχαν να προβάλουν την ταυτότητά τους περισσότερο απο όλους τους άλλους.
Τα γεγονότα και η σημασία τους
1. Τώρα ας έρθουμε στην σημερινή κρίση.Η πορτοκαλί επανάσταση του 2004, έγινε από τους δυτικόφρονες οι οποίοι προκάλεσαν τον νόμιμο νικητή Βίκτωρα Γιανούκοβιτς ο οποίος θεωρείτο ο υποψήφιος της ανατολής.
Ένας τρίτος γύρος εκλογών, ενάντια σε κάθε δημοκρατικότητα, ετσιθελικά επεβλήθη προκειμένου να αναδειχθεί ο δυτικόφιλος υποψήφιος Γιοτσένκο.
4 χρόνια αργότερα σε νέες εκλογές ο δυτικόφιλος υποψήφιος πήρε μόνο το 4% και ο ανατολικός υποψήφιος Γιανούκοβιτς εξελέγη. Η νίκη του ήταν απόλυτη και πέρα από κάθε αμφιβολία.
2. Ο Γιανούκοβιτς εγκατέλειψε την πολιτική των ισορροπιών. Δεν ήταν πραγματικά υπέρμαχος των Ρώσσων αλλά αρνήθηκε ικανοποιήσει τα αιτήματα των και των δυτικών. Δεν ήταν ούτε τυχερός , ούτε αποτελεσματικός, προσπάθησε να ξεγελάσει και τον Πούτιν και τον Ομπάμα αλλά απέτυχε απογοητεύοντας όλους τους Ουκρανούς. Ήταν οπορτουνιστής άνευ σχεδιασμού και τακτικής κάτι που δεν μπορούσε να λειτουργήσει σε μια διχασμένη εθνικά κοινωνία, προτιμούσε να αντιδρά παρά να δρά….
3. Όταν έκανε το διστακτικό του βήμα προς την Ρωσσία αποφεύγοντας να υπογράψει συνθήκη με την Ευρώπη για μελλοντική εισδοχή , οι δυτικόφιλοι επαναστάτησαν. Η επανάσταση ήταν των δυτικών ενάντια στους ανατολικούς και νότιους και αναγκαστικά ως κύριο συστατικό της είχε τον εθνικοσοσιαλισμό και την ρωσσοφοβία ώστε να μπορέσει να υπάρξει.
4. Οι Δυτικόφιλοι έλαβαν μεγάλη βοήθεια από την δύση και κυρίως από τις ΗΠΑ Ο ρόλος της Αμερικής στα συμβάντα ήταν καθοριστικός και η απόφαση να εκδιώξουν τον φιλορώσσο πρόεδρο ήταν φανερή δια της ισχυρής και σταθερής στάσης των διπλωματικών της εκπροσώπων. Τώρα απεκαλύφθη και ότι οι ελεύθεροι σκοπευτές που σκοτώναν αθώους δεν ήταν του Γιανούκοβιτς. Είναι ξεκάθαρο πως ήταν μέρος του αμερικανικού σχεδιασμού για να δημιουργηθεί η ένταση και να κλιμακωθεί η βία που χρειάζονταν.
5. Η αντιπολίτευση προκάλεσε εξέγερση και αποκαθήλωσε τον Γιανούκοβιτς ο οποίος βρήκε καταφύγιο στην Ρωσσία. Έγινε ένα πραξικόπημα που έφερε μια παράνομη χούντα στην εξουσία.
6. Οι πρώτες ενέργειες των δυτικόφιλων ήταν
-Διακήρυξη της θέλησης για είσοδο στο ΝΑΤΟ
-Απαγόρευση της Ρωσσικής γλώσσας
-Απαίτηση αποδοχής από την ΕΕ
-Αμφισβήτηση της κατοχής Ρωσσικών βάσεων στην Κριμαια
-Τοποθέτηση των διεφθαρμένων ολιγαρχών σε κυβερνητικές θέσεις
7. Αντιδρώντας σε όλα αυτά ο Πούτιν πήρε τον έλεγχο των βάσεων της Κριμαίας και με την έγκριση του μοναδικού νόμιμου προέδρου που είναι ο Γιανούκοβιτς. Επίσης πήρε έγκριση από την Δούμα να αναπτύξει τις ρωσσικές δυνάμεις στην Ουκρανία. Οι αρχές της Κριμαίας αναγνωρίστηκαν από την Μόσχα και ο Πούτιν αρνήθηκε κάθε σχέση με την χούντα του Κιέβου.
8 Έτσι έχουν τα γεγονότα.
Οι προβλέψεις για το κοντινό μέλλον
1. Που θα οδηγήσει όλο αυτό; Η Ουκρανία έχει πάψει να υφίσταται με την μορφή που είχε τα τελευταία 23 χρόνια. Αυτό είναι μη αναστρέψιμο. Η Ρωσσία εισήλθε στην Κριμαία και και ανεκήρυξε τον εαυτό της ως προστάτη των ρωσσόφωνων και εγγυητή της ελευθερίας και της ελευθερίας επιλογής για την ανατολική και νότια Ουκρανία, την Νόβαρώσσια.
2. Στο κοντινό μέλλον θα υπάρξει η δημιουργία τουλάχιστον 2 ανεξαρτήτων πολιτικών οντοτήτων που θα ανταποκρίνονται στις 2 διαφορετικές ταυτότητες που ανέφερα προηγουμένως. Η δυτικά Ουκρανία με την φιλονατοϊκή της θέση και την υπέρ εθνικιστική ιδεολογία και η Νοβαρώσσια με την φιλορωσσική και φιλοευρασιατική κατεύθυνση χωρίς απαραίτητα κάποια ιδεολογία, όπως ακριβώς η ίδια η Ρωσσία. Η δυτική Ουκρανία θα διαμαρτύρεται προσπαθώντας να κρατήσει την ανατολή και τον νότο. Αυτό με δημοκρατικά μέσα είναι αδύνατο, όποτε θα επιδιώξουν την βία. Μετά από κάποιο διάστημα η αντίσταση της ανατολής και του νότου θα ισχυροποιηθεί και η Ρωσσία θα παρέμβει.
3. Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ θα υποστηρίξουν με κάθε μέσον τους δυτικούς και την χούντα του Κιέβου. Στην πραγματικότητα έτσι θα χειροτερέψουν την κατάσταση. Η ουσία του προβλήματος βρίσκεται στο εξής: Αν η Ρωσσία παρέμβει σε μια χώρα ενάντια στην θέληση της πλειοψηφίας του λαού της , η θέση των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ θα ισχυροποιηθεί και θα έχουν δίκιο , όμως στην παρούσα κατάσταση η πλειοψηφία στην ανατολή και στον νότο της Ουκρανίας παρακαλά την Ρωσσία να παρέμβει, την καλούν και ζητούν την παρέμβασή της.
Υπάρχει ένα είδος εμφυλίου αυτήν την στιγμή. Η Ρωσσία ανοιχτά υποστηρίζει την ανατολή και τον νότο. Το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ την Δύση. Οι δυτικοί προσπαθούν να παρουσιάσουν ότι δεν είναι όλος ο πληθυσμός της ανατολής και του νότου φιλικός προς τους Ρώσσους. Ως ένα σημείο είναι αληθές , όπως είναι αληθές και το ότι δεν είναι όλοι οι δυτικοί Ουκρανοί φιλικοί προς τους υπερεθνικιστές και τους Ευρωπαϊστές και τους ολιγάρχες κυβερνήτες. Εαν η Ρωσσία εισβάλει στην περιοχή του Κιέβου θα έχουμε μια αδικαιολόγητη επιθετικότητα…το ίδιο αδικαιολόγητη θα είναι και μια προσπάθεια της Χούντας του Κιέβου θέσει υπό έλεγχο τις ανατολικές και νότιες περιοχές με την βοήθεια του ΝΑΤΟ και θα προκαλέσει την αιματηρή αντίσταση του πληθυσμού.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
1. Τώρα ιδού τι ήθελα να πώ στον Αμερικανικό λαό. Η αμερικανική πολιτική ελίτ, προσπάθησε στην παρούσα κρίση όπως έχει κάνει και στο παρελθόν, να προκαλέσει το μίσος των Ρώσσων για τους Αμερικανούς. Αλλά απέτυχε. Μισούμε την αμερικανική άρχουσα τάξη η οποία φέρνει θάνατο, τρομοκρατία ψέμματα και αιματοχυσία παντού όπου εμφανίζεται….στην Σερβία, στο Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Συρία και τώρα και στην Ουκρανία. Μισούμε την ολιγαρχία της παγκοσμιοποίησης που έχει σφετερισθεί την Αμερική και την χρησιμοποιεί σαν εργαλείο της. Μισούμε τους διπλούς κανόνες των πολιτικών σας οι οποίοι αποκαλούν φασίστες τους αθώους πολίτες που δεν έχουν κανέναν στοιχείο φασισμού, ενώ αρνούνται ως φασίστες αυτούς που στην Ουκρανία ανοιχτά εμφανίζονται ως χιτλερικοί. Όλες οι ενέργειες των αμερικανών πολιτικών είναι ένα τεράστιο ψεύδος. Μισούμε αυτό το ψεύδος διότι θύματα δεν είμαστε μόνον εμείς αλλά και εσείς ο ίδιος ο αμερικανικός λαός. Τους εμπιστευθήκατε αλλά κατεχράσθησαν και πρόδωσαν την εμπιστοσύνη σας.
2. Δεν έχουμε καμμία διάθεση να βλάψουμε την Αμερική. Είμαστε πολύ μακρυά σας. Η Αμερική είναι για τους Αμερικάνους ….και για κανέναν άλλο, δεν ανήκει στους Ρώσσους. Και αυτό είναι απόλυτα λογικό. Θέλετε να είστε ελεύθεροι….το αξίζετε και το δικαιούσθε. Όμως τι στο διάτανο γυρεύετε στην πρωτεύουσα της αρχαίας Ρωσσίας, Victoria Nuland; Γιατί επεμβαίνετε στις κυριαρχικές μας σχέσεις και υποθέσεις; Ακολουθούμε την λογική, την ιστορία, σεβόμαστε τις ταυτότητες και τις διαφορετικότητες. Δεν πρόκειται για Αμερικανική υπόθεση ή μήπως είναι;
3. Είμαι σίγουρος ότι το χάσμα που χωρίζει τον αμερικανικό λαό απο την άρχουσα τάξη είναι βαθύ. Κάθε έντιμος αμερικανός που θα σκεφθεί με σύνεση και θα πει μέσα του: "αφήστε τους να αποφασίσουν για τον εαυτό τους. Δεν είμαστε όμοιοι με αυτούς τους περίεργους και άγριους Ρώσσους, ας τραβήξουν τον δρόμο τους και εμείς θα ακολουθήσουμε τον δικό μας". Από την άλλη μεριά η αμερικανική άρχουσα τάξη έχει την δική της ατζέντα: να προκαλεί πολέμους, να αναμιγνύεται σε πολέμους άλλων και να προκαλεί το μίσος διαφορετικών εθνικών οντοτήτων. Η Αμερικανική ελίτ θυσιάζει τον λαό σε επιδιώξεις ασαφείς αβέβαιες και τελικά πολύ μα πάρα πολύ κακές.
4. Ο Αμερικανικός λαός δεν πρέπει να επιλέξει να είναι με τους Ουκρανούς η τους Ρώσσους. Δεν είναι αυτό το θέμα του…Να είστε με την Αμερική, με την αληθινή Αμερική, με τις αξίες σας και τους ανθρώπους σας. Ασχοληθείτε με τον εαυτό σας και αφήστε μας να είμαστε ότι θέλουμε….Δυστυχώς όμως …τις αποφάσεις για εσάς τις παίρνουν άλλοι…η άρχουσα τάξη σας…Σας λέν ψέμματα, σας παραπληροφορούν. Δείχνουν στημένες φωτογραφίες και ψεύτικες ταινίες με ηλίθιες ψευτοϊστορίες και κατασκευασμένες ειδήσεις. Λεν ψέμματα για εμάς και λεν ψέμματα και για εσάς. Σας παρουσιάζουν μια παραποιημένη εικόνα για τον ίδιο σας τον εαυτό. Έχουν κλέψει παραμορφώσει και διαστρεβλώσει την αμερικανική ταυτότητα και σας κάνουν να μας μισείτε, προκαλώντας μας και εμάς να σας μισούμε.
5. Η Πρότασή μου είναι αυτή: Ας μισήσουμε την άρχουσα τάξη σας την πολιτική σας ελίτ μαζί …από κοινού. Ας τους πολεμήσουμε για να διασώσουμε την ταυτότητά μας….Εσείς την αμερικανική και εμείς την ρωσσική…και για τους δυό μας ο εχθρός είναι ένας. Εχθρός είναι η παγκόσμια ολιγαρχία που κυβερνά τον κόσμο χρησιμοποιώντας εσάς και συνθλίβοντας εμάς. Ας ξεσηκωθούμε, ας αντισταθούμε. Μαζί Ρώσσοι και Αμερικάνοι. Εμείς είμαστε ο λαός. Δεν είμαστε οι μαριονέτες τους.
πηγή - See more at: http://www.hellas-now.com/2014/03/blog-post_4853.html#sthash.s5oo4o1F.dpuf
simeron.wordpress.com
6. Συμπεραίνουμε ότι οι σύγχρονοι Ουκρανοί έχουν τριών ειδών καταγωγή, τους Δυτικούς Ρώσσους, τους Κοζάκους και τους Τατάρους της Κριμαίας.
 |
| Kievan Rus was the original capital of the Russian empire. |
Η ταυτότητα της Ουκρανίας και οι δυο γεωπολιτικές επιλογές
1. Η αντίφαση της Ουκρανίας έγκειται στην πολλαπλότητα των ταυτοτήτων της.
Αμέσως μετά την ανακήρυξη του νέου κράτους της το 1991, ανεδύθη το ερώτημα της πανουκρανικής ταυτότητος. Τέτοιο κράτος και τέτοιο έθνος δεν είχε προϋπάρξει στην ιστορία, έτσι το έθνος έπρεπε να κατασκευαστεί, όμως οι τρεις κύριες εθνότητες που το απάρτιζαν ήταν πολύ διαφορετικές . Η Κριμαία κατοικείτο από μεγαλορώσσους καθώς και η Νόβαρώσσια και ξεκάθαρα ήταν φιλικοί προς την Ρωσσική ομοσπονδία. Οι δυτικοί Ρώσσοι ισχυρίζοντο ότι αποτελούσαν τον πυρήνα του Ουκρανικού έθνους και φαντασιώνονταν ότι υπηρετούν αυτό το έθνος.
Οι δυτικοί Ρώσσοι εν μέρει υποστηρίχθηκαν από τον Χίτλερ (Bandera, Shukhevich) έχουν ισχυρή εθνική συνείδηση και διέπονται από εχθρότητα προς τους λοιπούς Ρώσσους και τους Πολωνούς σε μικρότερη κλίμακα, ταυτόχρονα παίζουν σημαντικό ρόλο στην έννοια της Ουκρανικής ταυτότητας. Αυτό αποτελεί και την συνέχεια των αψιμαχιών μεταξύ των πριγκηπάτων του μεσαίωνα αλλά και των συγκρούσεων που δημιούργησαν οι διωγμοί του σταλινικού καθεστώτος.
Οι σταλινικές διώξεις αφορούσαν όλα τα έθνη αλλά οι Δυτικοί Ρώσοι τους εξέλαβαν σαν εκδίκηση των Μεγαλορώσσων της Μόσχας εναντίον τους (ο Στάλιν ήταν Γεωργιανός και οι Μπολσεβίκοι Διεθνιστές). Το αποτέλεσμα ήταν η ταυτότητα του νέου αυτού κράτους να είναι αυτή των δυτικών ρώσσων και της Γαλικίας χωρίς κανένα στοιχείο της Μοσχοβίτικης Μεγάλης Ρωσσίας.
2. Αυτό εν μέρει εκφράσθηκε με 2 διαφορετικές γεωπολιτικές επιλογές : Δυτική και Ανατολική, Ευρώπη ή Ρωσσία.
Οι δυτικές περιοχές της Ουκρανίας τάχθηκαν υπέρ της Ευρωπαικής ολοκλήρωσης , οι ανατολικές και η Κριμαία υπέρ της ενίσχυσης των δεσμών με την μητέρα Ρωσσία. Οι καταγόμενοι απο την Γαλικία (Galtsya ) ήταν οι κυρίαρχοι της πολιτικής ελίτ και παρουσίασαν μόνο την μια ταυτότητα της Ουκρανίας, την Δυτική, αρνούμενοι την έκφραση οποιασδήποτε άλλης άποψης. Στην δυτική Ουκρανία το αντισοβιετικό πνεύμα ήταν έντονο και βαθιά ριζωμένο και σε συνέχεια των απόψεων των Bandera — Shukhevich που θεωρούνται και εθνικοί ήρωες, ενώ η ρητορική μίσους για την Ρωσσία ήταν επίσης κυρίαρχη και επικρατούσα.
3. Στην Ανατολή και στον Νότο οι σοβιετικές αξίες ήταν κυρίαρχες, σταθερές και η Ρωσσική ταυτότητα ήταν αποδεκτή και καλοδεχούμενη όμως η θέση των περιοχών ήταν παθητική και η πολιτική τους δύναμη περιορισμένη. Ωστόσο ο πληθυσμός εξέφρασε την επιλογή του υπερψηφίζοντας τουλάχιστον όχι τους φανερά ρωσσοφοβικούς και τους περισσότερο μη φιλοδυτικούς.
4. Η πρόκληση για τους ουκρανούς πολιτικούς ήταν το πως θα κρατήσουν ενωμένη την γεμάτη αντιφάσεις κοινωνία , ισορροπώντας ανάμεσα σε δύο αντίθετα άκρα. Κάθε άκρο ήταν αδιαπραγμάτευτο στις επιλογές του. Οι δυτικόφιλοι επιμέναν στην ευρωπαική κατεύθυνση, οι ανατολικοί και οι νότιοι στην Ρωσσική. Όλοι οι πρόεδροι της νέας Ουκρανίας ήταν μη δημοφιλείς για να μην πώ μισητοί, ακριβώς επειδή δυσκολευοντο να λύσουν αυτό το πρόβλημα το οποίο εκ των πραγμάτων δεν είχε λύση. Εαν ικανοποιούσαν το ένα μισό του πληθυσμού, αυτομάτως τους μισούσε το άλλο μισό . Σε αυτήν την φάση οι δυτικόφιλοι ήταν περισσότερο δυναμικοί και ενεργητικοί και με την βοήθεια της δύσης και των ΗΠΑ, πέτυχαν να προβάλουν την ταυτότητά τους περισσότερο απο όλους τους άλλους.
 |
| “The Ukraine” is not an historical state or nation |
Τα γεγονότα και η σημασία τους
1. Τώρα ας έρθουμε στην σημερινή κρίση.Η πορτοκαλί επανάσταση του 2004, έγινε από τους δυτικόφρονες οι οποίοι προκάλεσαν τον νόμιμο νικητή Βίκτωρα Γιανούκοβιτς ο οποίος θεωρείτο ο υποψήφιος της ανατολής.
Ένας τρίτος γύρος εκλογών, ενάντια σε κάθε δημοκρατικότητα, ετσιθελικά επεβλήθη προκειμένου να αναδειχθεί ο δυτικόφιλος υποψήφιος Γιοτσένκο.
4 χρόνια αργότερα σε νέες εκλογές ο δυτικόφιλος υποψήφιος πήρε μόνο το 4% και ο ανατολικός υποψήφιος Γιανούκοβιτς εξελέγη. Η νίκη του ήταν απόλυτη και πέρα από κάθε αμφιβολία.
2. Ο Γιανούκοβιτς εγκατέλειψε την πολιτική των ισορροπιών. Δεν ήταν πραγματικά υπέρμαχος των Ρώσσων αλλά αρνήθηκε ικανοποιήσει τα αιτήματα των και των δυτικών. Δεν ήταν ούτε τυχερός , ούτε αποτελεσματικός, προσπάθησε να ξεγελάσει και τον Πούτιν και τον Ομπάμα αλλά απέτυχε απογοητεύοντας όλους τους Ουκρανούς. Ήταν οπορτουνιστής άνευ σχεδιασμού και τακτικής κάτι που δεν μπορούσε να λειτουργήσει σε μια διχασμένη εθνικά κοινωνία, προτιμούσε να αντιδρά παρά να δρά….
3. Όταν έκανε το διστακτικό του βήμα προς την Ρωσσία αποφεύγοντας να υπογράψει συνθήκη με την Ευρώπη για μελλοντική εισδοχή , οι δυτικόφιλοι επαναστάτησαν. Η επανάσταση ήταν των δυτικών ενάντια στους ανατολικούς και νότιους και αναγκαστικά ως κύριο συστατικό της είχε τον εθνικοσοσιαλισμό και την ρωσσοφοβία ώστε να μπορέσει να υπάρξει.
4. Οι Δυτικόφιλοι έλαβαν μεγάλη βοήθεια από την δύση και κυρίως από τις ΗΠΑ Ο ρόλος της Αμερικής στα συμβάντα ήταν καθοριστικός και η απόφαση να εκδιώξουν τον φιλορώσσο πρόεδρο ήταν φανερή δια της ισχυρής και σταθερής στάσης των διπλωματικών της εκπροσώπων. Τώρα απεκαλύφθη και ότι οι ελεύθεροι σκοπευτές που σκοτώναν αθώους δεν ήταν του Γιανούκοβιτς. Είναι ξεκάθαρο πως ήταν μέρος του αμερικανικού σχεδιασμού για να δημιουργηθεί η ένταση και να κλιμακωθεί η βία που χρειάζονταν.
5. Η αντιπολίτευση προκάλεσε εξέγερση και αποκαθήλωσε τον Γιανούκοβιτς ο οποίος βρήκε καταφύγιο στην Ρωσσία. Έγινε ένα πραξικόπημα που έφερε μια παράνομη χούντα στην εξουσία.
6. Οι πρώτες ενέργειες των δυτικόφιλων ήταν
-Διακήρυξη της θέλησης για είσοδο στο ΝΑΤΟ
-Απαγόρευση της Ρωσσικής γλώσσας
-Απαίτηση αποδοχής από την ΕΕ
-Αμφισβήτηση της κατοχής Ρωσσικών βάσεων στην Κριμαια
-Τοποθέτηση των διεφθαρμένων ολιγαρχών σε κυβερνητικές θέσεις
7. Αντιδρώντας σε όλα αυτά ο Πούτιν πήρε τον έλεγχο των βάσεων της Κριμαίας και με την έγκριση του μοναδικού νόμιμου προέδρου που είναι ο Γιανούκοβιτς. Επίσης πήρε έγκριση από την Δούμα να αναπτύξει τις ρωσσικές δυνάμεις στην Ουκρανία. Οι αρχές της Κριμαίας αναγνωρίστηκαν από την Μόσχα και ο Πούτιν αρνήθηκε κάθε σχέση με την χούντα του Κιέβου.
8 Έτσι έχουν τα γεγονότα.
 |
| The revolution was headed by American-backed savages. |
Οι προβλέψεις για το κοντινό μέλλον
1. Που θα οδηγήσει όλο αυτό; Η Ουκρανία έχει πάψει να υφίσταται με την μορφή που είχε τα τελευταία 23 χρόνια. Αυτό είναι μη αναστρέψιμο. Η Ρωσσία εισήλθε στην Κριμαία και και ανεκήρυξε τον εαυτό της ως προστάτη των ρωσσόφωνων και εγγυητή της ελευθερίας και της ελευθερίας επιλογής για την ανατολική και νότια Ουκρανία, την Νόβαρώσσια.
2. Στο κοντινό μέλλον θα υπάρξει η δημιουργία τουλάχιστον 2 ανεξαρτήτων πολιτικών οντοτήτων που θα ανταποκρίνονται στις 2 διαφορετικές ταυτότητες που ανέφερα προηγουμένως. Η δυτικά Ουκρανία με την φιλονατοϊκή της θέση και την υπέρ εθνικιστική ιδεολογία και η Νοβαρώσσια με την φιλορωσσική και φιλοευρασιατική κατεύθυνση χωρίς απαραίτητα κάποια ιδεολογία, όπως ακριβώς η ίδια η Ρωσσία. Η δυτική Ουκρανία θα διαμαρτύρεται προσπαθώντας να κρατήσει την ανατολή και τον νότο. Αυτό με δημοκρατικά μέσα είναι αδύνατο, όποτε θα επιδιώξουν την βία. Μετά από κάποιο διάστημα η αντίσταση της ανατολής και του νότου θα ισχυροποιηθεί και η Ρωσσία θα παρέμβει.
3. Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ θα υποστηρίξουν με κάθε μέσον τους δυτικούς και την χούντα του Κιέβου. Στην πραγματικότητα έτσι θα χειροτερέψουν την κατάσταση. Η ουσία του προβλήματος βρίσκεται στο εξής: Αν η Ρωσσία παρέμβει σε μια χώρα ενάντια στην θέληση της πλειοψηφίας του λαού της , η θέση των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ θα ισχυροποιηθεί και θα έχουν δίκιο , όμως στην παρούσα κατάσταση η πλειοψηφία στην ανατολή και στον νότο της Ουκρανίας παρακαλά την Ρωσσία να παρέμβει, την καλούν και ζητούν την παρέμβασή της.
Υπάρχει ένα είδος εμφυλίου αυτήν την στιγμή. Η Ρωσσία ανοιχτά υποστηρίζει την ανατολή και τον νότο. Το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ την Δύση. Οι δυτικοί προσπαθούν να παρουσιάσουν ότι δεν είναι όλος ο πληθυσμός της ανατολής και του νότου φιλικός προς τους Ρώσσους. Ως ένα σημείο είναι αληθές , όπως είναι αληθές και το ότι δεν είναι όλοι οι δυτικοί Ουκρανοί φιλικοί προς τους υπερεθνικιστές και τους Ευρωπαϊστές και τους ολιγάρχες κυβερνήτες. Εαν η Ρωσσία εισβάλει στην περιοχή του Κιέβου θα έχουμε μια αδικαιολόγητη επιθετικότητα…το ίδιο αδικαιολόγητη θα είναι και μια προσπάθεια της Χούντας του Κιέβου θέσει υπό έλεγχο τις ανατολικές και νότιες περιοχές με την βοήθεια του ΝΑΤΟ και θα προκαλέσει την αιματηρή αντίσταση του πληθυσμού.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
1. Τώρα ιδού τι ήθελα να πώ στον Αμερικανικό λαό. Η αμερικανική πολιτική ελίτ, προσπάθησε στην παρούσα κρίση όπως έχει κάνει και στο παρελθόν, να προκαλέσει το μίσος των Ρώσσων για τους Αμερικανούς. Αλλά απέτυχε. Μισούμε την αμερικανική άρχουσα τάξη η οποία φέρνει θάνατο, τρομοκρατία ψέμματα και αιματοχυσία παντού όπου εμφανίζεται….στην Σερβία, στο Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Συρία και τώρα και στην Ουκρανία. Μισούμε την ολιγαρχία της παγκοσμιοποίησης που έχει σφετερισθεί την Αμερική και την χρησιμοποιεί σαν εργαλείο της. Μισούμε τους διπλούς κανόνες των πολιτικών σας οι οποίοι αποκαλούν φασίστες τους αθώους πολίτες που δεν έχουν κανέναν στοιχείο φασισμού, ενώ αρνούνται ως φασίστες αυτούς που στην Ουκρανία ανοιχτά εμφανίζονται ως χιτλερικοί. Όλες οι ενέργειες των αμερικανών πολιτικών είναι ένα τεράστιο ψεύδος. Μισούμε αυτό το ψεύδος διότι θύματα δεν είμαστε μόνον εμείς αλλά και εσείς ο ίδιος ο αμερικανικός λαός. Τους εμπιστευθήκατε αλλά κατεχράσθησαν και πρόδωσαν την εμπιστοσύνη σας.
2. Δεν έχουμε καμμία διάθεση να βλάψουμε την Αμερική. Είμαστε πολύ μακρυά σας. Η Αμερική είναι για τους Αμερικάνους ….και για κανέναν άλλο, δεν ανήκει στους Ρώσσους. Και αυτό είναι απόλυτα λογικό. Θέλετε να είστε ελεύθεροι….το αξίζετε και το δικαιούσθε. Όμως τι στο διάτανο γυρεύετε στην πρωτεύουσα της αρχαίας Ρωσσίας, Victoria Nuland; Γιατί επεμβαίνετε στις κυριαρχικές μας σχέσεις και υποθέσεις; Ακολουθούμε την λογική, την ιστορία, σεβόμαστε τις ταυτότητες και τις διαφορετικότητες. Δεν πρόκειται για Αμερικανική υπόθεση ή μήπως είναι;
3. Είμαι σίγουρος ότι το χάσμα που χωρίζει τον αμερικανικό λαό απο την άρχουσα τάξη είναι βαθύ. Κάθε έντιμος αμερικανός που θα σκεφθεί με σύνεση και θα πει μέσα του: "αφήστε τους να αποφασίσουν για τον εαυτό τους. Δεν είμαστε όμοιοι με αυτούς τους περίεργους και άγριους Ρώσσους, ας τραβήξουν τον δρόμο τους και εμείς θα ακολουθήσουμε τον δικό μας". Από την άλλη μεριά η αμερικανική άρχουσα τάξη έχει την δική της ατζέντα: να προκαλεί πολέμους, να αναμιγνύεται σε πολέμους άλλων και να προκαλεί το μίσος διαφορετικών εθνικών οντοτήτων. Η Αμερικανική ελίτ θυσιάζει τον λαό σε επιδιώξεις ασαφείς αβέβαιες και τελικά πολύ μα πάρα πολύ κακές.
4. Ο Αμερικανικός λαός δεν πρέπει να επιλέξει να είναι με τους Ουκρανούς η τους Ρώσσους. Δεν είναι αυτό το θέμα του…Να είστε με την Αμερική, με την αληθινή Αμερική, με τις αξίες σας και τους ανθρώπους σας. Ασχοληθείτε με τον εαυτό σας και αφήστε μας να είμαστε ότι θέλουμε….Δυστυχώς όμως …τις αποφάσεις για εσάς τις παίρνουν άλλοι…η άρχουσα τάξη σας…Σας λέν ψέμματα, σας παραπληροφορούν. Δείχνουν στημένες φωτογραφίες και ψεύτικες ταινίες με ηλίθιες ψευτοϊστορίες και κατασκευασμένες ειδήσεις. Λεν ψέμματα για εμάς και λεν ψέμματα και για εσάς. Σας παρουσιάζουν μια παραποιημένη εικόνα για τον ίδιο σας τον εαυτό. Έχουν κλέψει παραμορφώσει και διαστρεβλώσει την αμερικανική ταυτότητα και σας κάνουν να μας μισείτε, προκαλώντας μας και εμάς να σας μισούμε.
5. Η Πρότασή μου είναι αυτή: Ας μισήσουμε την άρχουσα τάξη σας την πολιτική σας ελίτ μαζί …από κοινού. Ας τους πολεμήσουμε για να διασώσουμε την ταυτότητά μας….Εσείς την αμερικανική και εμείς την ρωσσική…και για τους δυό μας ο εχθρός είναι ένας. Εχθρός είναι η παγκόσμια ολιγαρχία που κυβερνά τον κόσμο χρησιμοποιώντας εσάς και συνθλίβοντας εμάς. Ας ξεσηκωθούμε, ας αντισταθούμε. Μαζί Ρώσσοι και Αμερικάνοι. Εμείς είμαστε ο λαός. Δεν είμαστε οι μαριονέτες τους.
Alexander Dugin
Το πρωτότυπο κείμενο, εδώπηγή - See more at: http://www.hellas-now.com/2014/03/blog-post_4853.html#sthash.s5oo4o1F.dpuf
simeron.wordpress.com
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου