Ποδόσφαιρο : μία κοινωνιολογική προσέγγιση
Ο αθλητισμός αποτελεί μια πραγματικότητα αρκετά περίπλοκη, συνυφασμένη μέσα στη δομή του κοινωνικού γίγνεσθαι. Δεν είναι ένα «άχρονο» και «άτοπο» φαινόμενο που διαπερνά τους αιώνες αλλά μία πολιτιστική πραγματικότητα, ένα κεκτημένο των κοινωνιών, που εγγράφεται στα πλαίσια των σχέσεων παραγωγής, των πολιτικών και κοινωνικών μετασχηματισμών. Ο Έλιας υποστήριξε ότι η εξέλιξη των διαφόρων αθλημάτων ακολουθεί την εξέλιξη του πολιτισμού των κοινωνιών στις οποίες αναπτύσσονται, μέσα από τη διαδικασία εκπολιτισμού των ίδιων των ατόμων, τα οποία μπορούν να ελέγξουν σταθερά και τακτικά τις γενετήσιες, θυμικές και συναισθηματικές τους παρορμήσεις. Ο ατομικός αυτός αυτοέλεγχος ήταν μία εκπολιτισμένη συνήθεια που οδήγησε στην έκφραση λιγότερο βίαιων τρόπων ψυχαγωγίας και άθλησης. Έτσι το θυμικό και ο αυθορμητισμός υποχωρούν, κυρίαρχη θέση σε κάποια αθλητική δραστηριότητά παίζουν οι τυπικοί κανόνες και οι σχέσεις που απορρέουν από τους νέους τυποποιημένους ρόλο