I CAN'T BREATH
Είναι πλέον εμφανές.
Η βιομηχανία του θεάματος προετοιμάζει το ανθρώπινο μυαλό για συγκεκριμένες συμπεριφορές.
Τα γνωστά άγνωστα κέντρα εξουσίας θέλουν να προκαλέσουν μια συγκεκριμένη συμπεριφορά όπως εξεγέρσεις, βανδαλισμούς και αναρχία με σκοπό να επιβάλλουν στην συνέχεια κάποια αναγκαστικά μέτρα περιορισμού της ελευθερίας για τον έλεγχο των ανθρώπων και την επιβολή της υποτιθέμενης τάξης.
Θέλουν λοιπόν λιγότερη ελευθερία. Ψάχνουν
αφορμή για να την επιβάλλουν. Χρηματοδοτούν μια αμφιλεγόμενη
κινηματογραφική ταινία, όπου η στρατευμένη τέχνη δίνει το παράδειγμα της
κοινωνικά αποδέκτης συμπεριφοράς στους θεατές. Γίνεται παγκόσμια
επιτυχία ( άραγε αντιλαμβανόμαστε τον κίνδυνο;) . Ο Joker είναι ο
δάσκαλος της Νέας Εποχής. Η αφορμή είναι εύκολο να δωθεί στην σύγχρονη
αμερικανική κοινωνία, όπου η αξία της ζωής ενός ανθρώπου είναι
συζητήσιμη, ως ιστορικό κατάλοιπο της δουλείας: άλλο ένα θύμα ανθρώπου
από ανθρώπου, άλλος ένας Άβελ νεκρός από το χέρι του αδελφού του Κάιν.
-Που είναι ο Τζόρτζ Φλόιντ, Ελπιδοφόρε;
-δεν ξέρω! γιατί να ξέρω; μήπως είμαι εγώ αυτός που πρέπει να φροντίζω τον αδελφό μου;
- το αίμα του Άβελ Τζόρτζ Φλόιντ βοά.
Η
εκκλησία απούσα. Η εκκλησία της Αμερικής είναι συνένοχη στο έγκλημα.
Δεν φτάνει μια λεκτική καταδίκη, μια έκφραση συμπόνιας που είναι τζάμπα,
μια φαρισαϊκή υποκρισία. Χρειάζονται έργα. Χρειάζεται να διαδοθεί η
Ορθοδοξία στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Σήμερα η αρχιεπισκοπή
Αμερικής είναι η εκκλησία των ελλήνων μεταναστών που έφυγαν από την
Νότιο Ελλάδα και πήγαν να κυνηγήσουν το όνειρο για μια καλύτερη ζωή στην
βόρειο Αμερική. Θα έπρεπε όμως να είναι η εκκλησία όλων των ανθρώπων,
των φτωχών και των κατατρεγμένων, των πλουσίων και των φτωχών, των
άσπρων και των μαύρων. Μπροστά στον Χριστό είμαστε όλοι ίσοι, δεν
υπάρχουν ελεύθεροι και δούλοι μπροστά στον Θεό που μας δημιούργησε.
Γιατί εμείς να σφετεριζόμαστε την εξουσία και τον ρόλο του Θεού επί της
γης και να επιβάλλουμε άδικες διακρίσεις; Το άδικο φέρνει άδικο.
Δυστυχώς οι άσχημες εικόνες που εκπέμπει η αρχιεπισκοπή μας στην Αμερική
και ο αρχιεπίσκοπος της είναι αποτέλεσμα αυτής της συμπόρευσης με το
στραβό και το άδικο που επικρατεί στον κόσμο, αντί να θέλει και να
σκέφτεται ότι πρέπει να αλλάξει και να γίνει η γη όπως η επουράνια
βασιλεία του Θεού.
Πρώτα την βασιλεία της Αγίας Τριάδος να ζητάμε λέει ο ίδιος ο Κύριος και όταν όλος ο κόσμος γίνει δίκαιος, τότε η ζωή στον κόσμο θα γίνει παράδεισος.
Αλλά υπάρχουν οι διάβολοι που εναντιώνονται σε αυτό το σχέδιο γιατί προβάλλουν το δικό τους σχέδιο: " Δικαιοσύνη; Ναι! Ειρήνη; Ναι! Χριστός; Ναι! Αλλά ποια δικαιοσύνη, ποια ειρήνη και ποιος Χριστός; Όχι αυτόν που λέτε εσείς, αλλά αυτόν που λέμε εμείς.."
Η αρχιεπισκοπή Αμερικής θα έπρεπε να δώσει την ορθοδοξία σε όλους τους Αμερικάνους να μην σκοτώνονται μεταξύ τους και όχι να έχει το όνομα μόνο ότι είναι εκκλησία των χριστιανών, αλλά να μην έχει και την χάρη και να βλέπουμε ανθρώπους όπως τον Τζορτζ Φλόιντ που ενώ δεν ήταν χριστιανός ορθόδοξος να μαρτυρά σαν χριστιανός ορθόδοξος. Ασχολείται δυστυχώς ο αρχιεπίσκοπος με τα κουταλάκια και τις χαρτοπετσέτες, ενώ αυτά τα ζητήματα τα έχει λύσει η εκκλησία εδώ και αιώνες και δεν ασχολείται με την πάντα επίκαιρη αξία της ζωής του ανθρώπου.
Εφόσον η εκκλησία συνεχίζει να ακολουθεί τις εξελίξεις και όχι να αντιστέκεται με το Ευαγγέλιο για να τις αλλάξει προς το γενικότερο συμφέρον της ανθρωπότητας, το οποίο συνίσταται στην εφαρμογή του σχεδίου του Θεού για την σωτηρία του καθενός ανθρώπου ξεχωριστά, είναι καταδικασμένη να μείνει μόνο με το όνομα και την επιγραφή του Χριστού στην βιτρίνα χωρίς το περιεχόμενο στο εσωτερικό, οπότε θα ακούσουμε στο τέλος τον Κύριο να μας διώχνει, φύγετε δεν σας ξέρω, πείνασα και δεν μου δώσατε να φάω, δίψασα και δεν μου δώσατε να πιω.
-----------------------------
Το πιο φρικιαστικό είναι η συνέχεια.
Η δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ δεν ήταν προσχεδιασμένη, όσο η εξέγερση του πλήθους που ακολούθησε μετά! Επικρατούσε ωστόσο στις ΗΠΑ αυτό το γενικό κλίμα ότι η αστυνομία σκοτώνει για ψίλου πήδημα. Καλά, να μην ρωτήσουμε τι έκανε η δικιά μας η εκκλησία στην Αμερική αυτά τα χρόνια και πώς βοηθούσε στην εξάλειψη της βίας. Προφανώς είχε σοβαρότερα πράγματα να κάνει (χαρτοπετσέτες, κουταλάκια, να μην επαναλαμβάνουμε..). Ποτέ δεν είναι αργά όμως να ασχοληθεί έστω και τώρα που έχει πάρει φωτιά όλη η Αμερική, αν και δεν φαίνεται τόσο ικανή ούτε υπεύθυνη να αναλάβει σοβαρές πρωτοβουλίες.
Η συγκλονιστική ομοιότητα της δολοφονίας του Τζορτζ Φλόιντ με την δολοφονία του Γρηγορόπουλου το 2008, μας φέρνει στο νου την θεωρία που αναπτύχθηκε την προηγούμενη δεκαετία ότι η Ελλάδα είναι το πειραματόζωο στον πλανήτη, πάνω στην οποία εφήρμοσαν διάφορα μέτρα και καταγράφηκαν αντιδράσεις. Ήταν η μεγάλη ευκαιρία των κερδοσκόπων, είχε αποκαλυφθεί να λένε μεταξύ τους σε κάποια συνομιλία. Τι ακριβώς βγάζανε; Που επένδυσε το παγκόσμιο κεφάλαιο; Είναι ξεκάθαρο: στις αντιδράσεις! Μα ποιος θα σκορπούσε ένα σωρό λεφτά μόνο και μόνο για να δει αντιδράσεις ανθρώπων σε διάφορα μέτρα. Οι πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου και όσοι ενδιαφέρονται να γίνουν οι πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου μόνο γιαυτό ενδιαφέρονται: α ν τ ι δ ρ ά σ ε ι ς ! Οι ζωές μας λοιπόν αξίζουν περισσότερο για μας απ' ότι αξίζουν οι ζωές μας για κάποιους άλλους.
Επένδυσαν τα λεφτά τους και πήραν αυτό που ήθελαν το οποίο αποτελεί λοιπόν ένα άυλο πολιτικό προϊόν το οποίο διαθέτουν πλέον προς πώληση στο new world order μαγαζί τους και στο οποίο μπορεί να πάει οποίος πελάτης θέλει και να ψωνίσει.
Τρελό γι αυτό πραγματικό..
Τις μόδας είναι κάποιες αντιδράσεις "μας πνίγει το κρίμα και το άδικο του ντουνιά". Επίσης σε προσφορά έχουνε και "τα σπάω όλα και τα κάνω λίμπα", ψηλά στον κατάλογο με τα εποχιακά είναι τα επεισόδια μεταξύ φιλάθλων, καθώς πέρασε η εποχή που τα πολιτικά πάθη φοριώντουσαν από όλους τον καιρό του ψυχρού πολέμου. Bullying, trafficking, big brother για ψιλά• ομοφοβίες, ισλαμοφοβίες, πατριδοκαπηλίες, λαθρομετανάστευση και ΜΚΟ για αντισηπτικά. Κλιματική αλλαγή, κοινωνική αποστασιοποίηση για κατανάλωση πολιτικής συνείδησης. Αυτοκτονίες, χρεοκοπίες, εξαγορά συνειδήσεων, περικοπή μισθών- συντάξεων, ανεργία, brain drain, υποβάθμιση ποιότητας ζωής, έλεγχος διαδικτύου από τα εκ των ων ουκ άνευ αν θα μπεις στο μαγαζί δεν μπορείς να μην πάρεις.
Ξέρουνε λοιπόν από πριν τι θέλουν (επιβολή περιορισμού ελευθερίας) και επιλέγουν το προϊόν που θέλουν και που έχουν να ξοδέψουν για να αποκτήσουν.
Η δολοφονία Γρηγορόπουλου προκάλεσε το κάψιμο του κέντρου της Αθήνας και την λεηλασία των καταστημάτων στον εμπορικό δρόμο της πρωτεύουσας χωρίς να πετύχει η αστυνομία να επιβάλλει τον νόμο και την τάξη.
Μετά από δώδεκα χρόνια είναι να αναρωτιέται κανείς ακόμη και αν η σφαίρα που σκότωσε τον Γρηγορόπουλο ήταν πραγματικά από όπλο Έλληνα αστυνομικού ή κάποιου αθέατου πράκτορα..
Το κράτος παρέλυσε, η κυβέρνηση έπεσε, τα λεφτά υπάρχουν ήρθαν, η οικονομική κρίση εγκαινιάστηκε, γιορτάσαμε την είσοδο στα μνημόνια με τις εκατό πρώτες μέρες κυβερνητικής απραξίας, οι αγανακτισμένοι βγήκαν στην πλατεία Συντάγματος, μια απαραίτητη δολοφονία στο τροκτικό για έλεγχο στην δημοσιογραφία, μια δολοφονία στην Μαρφίν για δυσφήμιση της λαϊκής εξέγερσης, ζήσε τον μύθο σου στην Ελλάδα και ο Σαμαράς προφήτευε επανεκκίνηση. Οι αρχηγοί της επανάστασης βγάλανε κρεμάλες στην πλατεία και καταδικάζανε την κυβέρνηση μέχρι που γίνανε κυβέρνηση και συνέχισαν τα ίδια, γιατί δεν γινόταν αλλιώς, αλλά με τον λαό απογοητευμένο και εξαπατημένο. Στήθηκε μνημείο για τους νεκρούς της ΕΡΤ! Κατασκευάστηκε η ιστορία να εξυπηρετεί την εξουσία. Κάηκε το Μάτι. Πουλήθηκε η Μακεδονία. Συλλαλητήρια. Εκλογές. Πανδημία. Καραντίνα. Επανεκκίνηση. Νέα Κανονικότητα. Τα ίδια και τα ίδια. Όλα αυτά είναι προϊόντα. Διαλέγουμε και παίρνουμε.
Ο ιστορικός του μέλλοντος ενδεχομένως να αναρωτηθεί, καλά, τι έκανε η εκκλησία σε όλα αυτά; Τι έκανε στον πόλεμο;
Εν μέσω οικονομικής κρίσης έπαιζε το τροπάριο: " πίσω από την οικονομική κρίση υπάρχει πνευματική κρίση". Σωστό μεν αλλά τι έκανε για αυτό να το αλλάξει; Πώς την θεράπευσε; Η εκκλησία ακολούθησε την ποιμαντική Ιερωνύμου: "καμία αντίσταση". Μπορούν μόνο δύο λέξεις να είναι τα κλειδιά της κολάσεως; 2016 σύνοδος που αναγνώρισε ότι δεν σώζει η εκκλησία που ίδρυσε ο Σωτήρας Χριστός, αλλά οι άνθρωποι μπορούν να σωθούν ο,τι θρησκεία και να έχουν!
Είναι να απορεί και ο σύγχρονος άνθρωπος όχι μόνο ο άνθρωπος του μέλλοντος, πως συνδέουν την αντιμετώπιση της πνευματικής κρίσης με απουσία συγκεκριμένου φαρμάκου. Σαν να πάει κάποιος άρρωστος στον γιατρό, να του κάνει διάγνωση της ασθένειας πχ καρδιά, νεφρά, συκώτι κτλ και για θεραπεία να του δώσει το ελεύθερο να συνεχίσει να κάνει την ζωή που έκανε μέχρι τώρα! Πολύ ευχάριστο για τον ασθενή, πολύ δυσάρεστο για την συνέχιση της ζωής του.. Δηλαδή ο γιατρός έστειλε στον άλλο κόσμο τον ασθενή του, η εγχείρηση πέτυχε, ο ασθενής απεβίωσε.. το ίδιο και η σύνοδος.
Θα μπορούσε η
εκκλησία να δώσει το παράδειγμα. Σε ό,τι και να γίνει στην ζωή, στον
κόσμο, τα πάνω κάτω, ο άνθρωπος να ζει σαν χριστιανός. Αυτή η αντίδραση
είναι το μυστικό όπλο και αυτό θα κάνουμε.
-------------------------------
Μάτι και εκκλησία στην Αμερική.
Η πυρκαγιά στο Μάτι δίδαξε ότι δεν δώθηκε καμία μάχη πυρόσβεσης από το σημείο που ξέσπασε η πυρκαγιά μέχρι την Λεωφόρο Μαραθώνος όπου στήθηκε σύσσωμη η πυροσβεστική και περίμενε την φωτιά που κατέβαινε από την Πεντέλη και έκαιγε τα πάντα στο πέρασμά της.
Από την στιγμή που ξεσπάει μια πυρκαγιά, το έργο της πυροσβεστικής είναι να μάχεται διαρκώς να την σβύσει, αν όχι να την σβύσει, να την περιορίσει, να της κόψει την ορμή και την φορά. Είναι στρατηγικής σημασίας για την πυρόσβεση να δίνεται διαρκής μάχη με την φωτιά από την αρχή που ξεσπά και σε όλη την διάρκεια της πορείας της. Η φωτιά με βοηθό τον ισχυρό άνεμο και χωρίς κανένα εμπόδιο από τους ανθρώπους έκαιγε ό,τι έβρισκε μπροστά της με αποτέλεσμα να γιγαντώνει και να θεριεύει, ώστε ξεπέρασε εύκολα σαν να μην υπήρχε πυροσβεστική όταν έφτασε μπροστά της. Η αποτυχία της εσφαλμένης τακτική της αναμονής της κατάλληλης ευκαιρίας οδήγησε στην πυρκαγιά στο Μάτι.
Και στην εκκλησία γίνεται κάτι ανάλογο. Όταν ξεσπάει μια φωτιά την αφήνουμε θεριεύει και όταν πάμε να την αντιμετωπίσουμε είναι αργά. Μας λείπουν οι ευνοϊκές ήττες. Οι ήττες τακτικής που κουράζουν και εξασθενούν τον αντίπαλο, ενώ παράλληλα τρέφουν την υπερηφάνια του εχθρού ότι μας κατατρόπωσε και τον παραπλανούν για την πραγματική κατάσταση.
Οι ζηλωτές για παράδειγμα που τόσα πολλά έχουν προσφέρει και αθόρυβα στην εκκλησία, κάνουν έναν συνεχή αγώνα, αγωνίζονται και όταν δεν υπάρχει αγώνας, όπως κάνουν οι αθλητές στην προπόνηση που τρέχουν, πηδούν, κλωτσούν σαν να είναι στον αγώνα, ώστε την ώρα του αγώνα να ξέρουν τι να κάνουν, έχουν προπονηθεί, ξέρουν τον εαυτό τους τις δυνάμεις αλλά κυρίως τις αδυναμίες τους, ξέρουν όσο ο αγώνας είναι εκεί που έχουν προπονηθεί μπορούν να περιμένουν ικανοποιητικό αποτέλεσμα, μπορούν και να αποτρέψουν τον αντίπαλο να πάει τον αγώνα εκεί που έχουν αδυναμίες, γενικά έχουν δουλέψει πολύ για να αντέξουν μια καταστροφή και μια επιτυχία. Συμβάλλουν και αυτοί στην νίκη του πολέμου.
Όσο όμως λέμε δεν κινδυνεύουμε, η πίστη μας δεν κινδυνεύει, τόσο περισσότερο κινδυνεύουμε, εφησυχάζουμε και ξυπνάμε μέσα στην κόλαση με τις φλόγες να μας έχουν κυκλώσει. Φλόγες που αντί να μας έκαιγαν θα μπορούσαν να μας θέρμαιναν αν αγωνιζομασταν αδιαλείπτως να τις σβήσουμε.
Στις ΗΠΑ η δολοφονία του Τζόρτζ Φλόιντ έχει ανάψει φωτιά στην κορυφή του βουνού. Εκεί αρχιπυροσβέστη έχουμε τον αρχιεπίσκοπο Αμερικής. Αν δεν κάνει την δουλειά του και δεν δώσει αγώνα να την σβύσει, να ξέρει ότι αυτός θα είναι υπεύθυνος για όσους καούν στις άλλες χώρες όπου θα επεκταθεί η πυρκαγιά..
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου